Vroeger gestopt met werken

Hallo allemaal.

Ik heb vandaag een hele moeilijke beslissing gemaakt. Had dit liever niet gedaan. Ik ben eerder gestopt met werken dan wat de bedoeling was.

Ik heb zoveel last van pijnlijke harde buiken, dat ik op advies van de gyneacoloog al halve dagen as gaan weken. Dit hielp niet echt. Nu ben ik afgelopen maandag naar het zekenhuis geweest, nadat ik een telefoontje had gepleegd, met de vraag "wat kan ik doen aan die harde buiken" die doen namelijk erg veel pijn. Ik moest langskomen, zodat ze alles konden controleren.

Alles was goed, alleen de harde buiken natuurlijk niet, noujah de pijnlijke harde buiken niet. Er werd geadvieseerd om echt naar mijn lichaam te luisteren en als het helpt te stoppen met werken.

Wat de meesten mensen denken, die keuze is makkelijk gemaakt. Stoppen!

Maar voor mij is dat niet zo makkelijk. Ik werk bij Ikea en heb de kans gekregen om 6 maanden een soort van stage te lopen bij de "baan van mijn dromen". Het was een top baan, ik had echt zin om te werken. Elke dag als de wekker af ging om 6.45 uur, stond ik op en had ik er echt zin in. Ik genoot echt van mijn werk. Mijn collega's zijn ook helemaal top.

Ik weet dat er niet veel mensen zijn die het absoluut niet erg vinden om naar hun werk te gaan en die er echt plezier in hebben. Ik was er één van! En dat doet heel veel verdriet om dat op te moeten geven.

Na 2 dagen thuis geweest te zijn, om te kijken of het met rust beter word, heb ik gemerkt dat dat niet helpt. Alleen totale rust heeft zin. Als ik op bed blijf liggen tot half 12 (gister gedaan) zou je denken dat mijn lichaam genoeg rust heeft gehad, maar in tegendeel. Ik sta op en kreeg weer meteen een pijnlijke harde buik. tjah.....

Met tranen in mijn ogen en op mijn wangen heb ik gezegt dat dit niet gaat, omwille van m'n kindje. Gelukkig hebben ze er heel veel begrip voor! En zien ze hoe moeilijk dit voor mij is, want dat is het echt.

Nu gaat het vervelen beginnen. Maar als ik mijn kleine baby'tje over een paar weken in mijn armen houd, dan weet ik dat het het allemaal waard is geweest! En dat als ik door zou gaan met werken en te vroeg zou bevallen, ik mezelf dat nooit zou vergeven.

Ik moets het even kwijt.

Ik hoop dat ik pas mag gaan bevallen over 9 weken!