Lieve meiden,
Gister moesten we naar het ziekenhuis voor een eerste echo. Dat is met 6,5 week. We mochten zo snel komen omdat ik via IUI zwanger ben geworden. We hadden op twee dingen gerekend: het kunnen twee vruchtjes zijn en we wisten niet zeker of er al hartactie zou zijn.
Dus wij komen aan in het ziekenhuis. We wisten niet zeker of we nu naar de afdeling voortplanting moesten of naar verloskunde. Dus wij gewoon naar ons oude stekkie, voortplanting. Aan de balie was het meisje ons iets te enthousiast. ' oh gefeliciteerd!' Terwijl de hele wachtkamer vol zat! Beetje dom van dat grietje.
Maar goed, we werden opgehaald door de arts die ook de inseminatie had gedaan. Dus het vertrouwen werd groter. Ze vroeg hoe het met me ging. Ik vertelde haar dat ik me erg zwanger voelde. Pijnlijke en gespannen borsten, super moe en soms een klein beetje misselijk. Maar ik vertelde ook direct dat ik heel erg zenuwachtig was. Dat ik elke keer checkte of ik bloedde (wat niet was gebeurd).
Ik mocht op de bank gaan liggen voor de echo. Direct toen ze bij de baarmoeder was zag ik een zwangersschapskring. Dat is het voedingszakje. Deze hadden we in 2010 ook gezien. Maar ik zag ook dat er verder niets was. Ik voelde me leeg van binnen en raakte een beetje in paniek. Ze Gyn was heel direct. 'Ik kan er wel omheen draaien maar dit is helemaal niet goed.' De vloer zakte onder me weg en ik wilde dat ik thuis onder de dekens kon liggen. Ik voelde me zo ontzettend slecht. Ook mijn man zag ik wit wegtrekken. Ik mocht me aankleden en kon mijn tranen nog maar net binnenhouden.
De Gyn gaf aan dat ze vrij zeker weet dat het niet goed is en dat de miskraam binnenkort zal beginnen. We moeten we volgende week vrijdag terug komen om te kijken hoe het er dan voorstaat. Je kunt begrijpen dat we hier niet echt zin in hebben maar goed.
Dus wat begon als een wonder. Na drie jaar eindelijk weer zwanger eindigt wederom in een grote ellende. En het gevoel dat we weer in 2008 zitten. Ook toen zaten we met kerst en oud&nieuw in onzekerheid.
Dus zo is de situatie nu.
Liefs Do
reacties (0)