Brief bevestiging afspraak bij anesthesiologie..

Toen ik puber was wist ik goed wat ik wilde.
Ookal waren het geen onrealistische dromen zoals ik wil een villa, een heel goed salaris, 10 keer in het jaar op vakantie enz..
Toch bleven helaas mijn dromen niet zo gemakkelijk te realiseren te zijn..
Bevoorbeeld het krijgen van een kindje al was ik als puber niet eens zo naief ik dacht echt niet dat je heel gemakkelijk zwanger kon raken ofzo.

Leven stap voor stap deed ik ook niet echt..
Ik wilde te snel maar imiddels ken ik niemand die zo langzaam stapje voor stapje maakt..
En nee zo had ik het natuurlijk nooit gewilt..

Inmiddels zitten wij in het Tese ICSI traject en wordt ons leven overgenomen in stapjes..
Inmiddels leven we naar de kleine stapjes toe die zo bijzonder zijn.
Andere stapjes die we willen nemen in het leven zijn zo niet aanwezig.
Ja we zijn bezig voor een ander huis maar het is zo bijzaak in ons leven momenteel.

Gisteren weer een belangrijk stapje behaald..
Een bevestiging van een afspraak bij anesthesiologie.
Volgende week weer een stapje dan eindelijk weer naar het ziekenhuis voor de 2 de poging!!!
Dan gaan we het hebben over verschillende vormen anesthesie voor tijdens de punctie.

Natuurlijk weet ik dat ik dat we doorverwezen zijn naar een zeer gespecialiseerde disipline.
Toch heb ik de angst dat deze hoge piet als het gaat om verdovende middelen gaat zeggen..
Neem maar een paracetamolleke..

En toch geniet ik van mijn angst...
We mogen straks weer,Tese ICSI is mogelijk in deze tijd!!
Het is z'n wonder!!!! Het bestaat nog maar 5 jaar zelfs in Nederland!!!

Volgende week de afspraak..
Ergens zie ik er tegen op zo bang dat ik pijn krijg bij de volgende punctie..
Nu pas zie ik zo in wat voor ware hel het was.
Maar het is weer een stapje die nodig is voor ons wondertje..
Weer een stapje dichterbij..

Tevens ben ik nog steeds niet ongesteld...
Ik hoop zo dat dit eitje het uit houdt tot de 25ste..
Ik voel dat ik zo de kracht heb voor de volgende poging!!!!
Ben zo bang dat ik de kracht verlies!!

Iniedergeval volgende week naar het Radboud..
De plaats waar ons eerste wormpje is gemaakt..
Op de wereld was, in mijn buik kwam..
Ons wondertje die ik daar heb mogen dragen..
Het doet zn pijn dat ons wormpje niet verder mog groeien en alleen een embryo is gebleven..
Maar maar maar het kan wel, Jan Willem zijn zaad kan mi8jn eitje bevruchten!!!!