Jaren van stilte

Jaren geleden hebben we besloten om met de MMM te wachten.
We maakte nog al wat mee in ons leven.
We wilde zwanger worden zonder dat anderen te veel op de voorgrond in ons leven aanwezig waren.
Het moest draaien om ons kindje, daar heeft ons kindje recht op.
We wilde kunnen genieten van deze zwangerschap, later met hem of haar op schoot kunnen terug droomen naar een tijd van toen.
Foto's kunnen laten zien waarop we echt stonden te stralen.
Een zwangerschap zonder zorgen, daar wilt iedere ouder voor kiezen.
Natuurlijk kan je zorgen niet uitsluiten maar als je in de zorgen zit kan je wel wachten met een zwangerschap.

We wisten dat het aan mijn partner lag dat de zwangerschap uitbleef.
Er was namelijk geen zaad gevonden in zijn sperma.
We wisten dat er eventuele mogelijkheden nog voor ons waren
al heb ik al die tijd het gevoel gehad dat er alleen maar een KID kindje kon komen.

Na een niet zo fijne jaren gingen we begin dit jaar naar de huisrats.
We werden door verwezen naar de uroloog in het streekziekenhuis.
Bij de eerste afspraak al werden we door verwezen naar het Radboud in Nijmegen.
Er werd door de uroloog verteld over eventuele mogelijkheden die het radboud wel zou kunnen bieden.

Op 12 Juni was het dan eindelijk zo ver, een stap vooruit..
Mijn partner kreeg 5 Pesa's.
Helaas was dit zonder resultaat, de wereld zakt onder je voeten vandaan.
Hij kreeg meteen een Tese maar ik had geen hoop meer.

Mijn gevoel klopte gelukkig niet, de Tese was geslaagd!!
4 Rietjes!!!

Vandaag zitten we op de 7de gonal f spuitdag.
Morgen weer naar het ziekenhuis.
We hopen komende week een punctie te krijgen.
Maar ik ben erg bang, het gaat na al die jaren is een keertje zo goed.
Ben bang om een klap te krijgen.