Hellup nog zo lang tot morgen

Hoi al mijn lieve BB vriendinnen. Poef, ineens was het er, de onzekerheid slaat toe. Ben ik nog wel zwanger, is alles wel goed, ik voel mijn borsten niet meer zo zeer doen, en misselijk valt vandaag ook wel mee. Morgen hebben we de echo, en ik was al die tijd heel relaxed en zeker van mezelf. En ik ga net naar de wc en poef weg zekerheid. Al toen ik er heen liep en tot overmaat van ramp zag ik ook een weefselachtig, slinmerig iets in mijn plas zitten. Normaal zou ik me daar niet zo heel druk om maken en zoiets hebben van, kan gebeuren als het kindje maar goed zit. Maar dat was de druppel en ineens is zekere ik veranderd in een neurotisch geval, ben ineens zo bang dat het helemaal fout is. En ik keek steeds uit naar de echo en nu vind ik het dus in ene dood en dood eng. Morgen 13.55 is nog zo ver weg, het lijkt een eeuwigheid, en hoe ik er ook tegenop zie ik wil die echo, ik wil weten. O wat ben ik vreselijk. Hoop dat jullie er nog een touw aan vast kunnen knopen maar ik moest mijn onzekerheid een beetje van me afschrijven, nog niet echt gelukt trouwens. Hopelijk horen jullie me morgen met goed nieuws, maar ben nu in ene keer zo ontzettend bang,....