Niet kunnen vertellen aan beste vriendinnen

 


Mensen vragen er niet meer naar en als er gevraagd wordt .. is het om te vragen. Ik kan het met niemand delen, heb het zo zwaar. 
Soms heb ik de neiging om te schreeuwen..' Ik wil het ook'', Ik wil moeder worden... Ik zal er ziensveel van houden... We zijn er klaar voor.
We willen je ontmoeten... MAAR nee ik zit weer op de stoel om te wachten... 

Ik heb geen hoop meer, dat het vanzelf gaat gebeuren.. Ik beeld me elke keer in, wat de arts als voorbeeld gaf.. Vastgeplakte eierenstokken.. dichtgegroeide eileiders.. De spermaa gaat het gewoon niet bereiken en niks gaat mijn baarmoeder innestelen..
Heeft geen zin om lichaamstemperatuur te controleren, en ovulatie dagen.. Maar jahh ik doe het toch.. Mag ik ook een keer in mijn leven 
zeggen .. het is toch vanzelf gegaan.. Als god wilt, gebeurt het.. Als de tijd rijp is.. Mag ik ook met tranen van vreugde naar mijn zwangerschap test kijken..

Ik bereid me nu al op mijn menstruatie over 6 dagen. Hij komt en bereid je maar mentaal voor.. Er is duidelijk meer aan de hand. Elke maand ovulatie hebben en niet zwanger worden.. Te gek voor worden.. Wat is er mis met mij:(


 


 


 


 


 


 


 


 

2167 x gelezen, 3

In Zwanger worden

reacties (11)


  • Levar

    Ik vind het zo erg voor je en ik begrijp dat je dit niet met iedereen wil of kan delen, maar echte vriendinnen bieden een luisterend oor, steunen je en hebben begrip voor uw situatie.

    Er over praten en eens goed uithuilen bij iemand kan soms zo opluchten..

    Ikzelf kan dit wel met 2 hele goede vriendinnen bespreken, waaronder 1tje die zelf al 4 schatjes heeft rondlopen en toch is zij er voor me en heeft ze zoveel begrip voor hoe ik mij voel en hoe gefrustreerd ik er met momenten bijloop omdat het maar niet lukt..

    Misschien ook eens proberen bij een vriendin die je echt vertrouwd en waar je je goed bij voelt?

    Dikke knuffel

    Levar

  • .Familyfirst

    Ik ben van mening dat als je een goeie vriendin heb dar je daar alles mee zou moeten kunnen delen.

    Ik heb een aantal vriendinnen maar met 1 bespreek ik alles. De andere vriendinnen zijn okk goeie vriendinnen hoor maar heb nooit echt behoefte om daar letterlijk alles mee te delen, om dat wr op sommige punten ook verschillen. Maar met 1 vriendin kan ik over alles praten, maakt niet uit welk onderwerp, en wij zijn ook heel eerlijk naar elkaar toe, praten niet met elkaar mee, maar zeggen elkaar eerlijk waar het op staat. Ook als we dan in mening verschillen, of net ff iets anders denken. En dat vinden we beide echt heel fijn.

    Zou gewoon eens het gesprek aan gaan, mischien weten ze het niet? Of hebben het niet door hoe jij je voelt , maar als jij er niks over zegt kan je ook niet verwachten dat een ander er iets mee doet,

  • Honingblij

    Lastig!

    Ik ben zelf zo’n vriendin. 2 goede vriendinnen van mij zijn beide inmiddels in de medische molen.

    En ik? Ik heb hier een kleine baby rondlopen. Ik ben heel blij dat zij allebei zelf erover kunnen en willen praten. Want ik vind het ontzettend lastig om het onderwerp aan te snijden. Ik weet niet hoeveel emoties het oproept. Ik heb geen idee hoe het is om zo lang te moeten wachten, ik weet niet hoe het is om ziekenhuisbezoekjes te hebben.

    Enige wat ik kan doen is: luisteren, juichen bij goed nieuws en mee huilen bij slecht nieuws. Meer kan ik niet.. hoe graag ik zou willen.

    Ik begin zelf niet (meer) over het onderwerp, omdat ik niet weet hoe confronterend het is. Maar ik sta dus wel heel erg open voor een gesprek erover. Wellicht zien jouw vriendinnen dat hetzelfde?

  • Mama-van-7-wondertjes

    Met vriendinnen moet je het kunnen delen lijkt mij.Misschien moet je er is over beginnen

  • Lady-Whistledown

    Waarom.zou je dit niet met je vriendinnen kunnen delen? Schaam jij je hiervoor? Echte vriendinnen zullen je steunen en begrip tonen. Ik.voelde mij ook stukken beter nadat ik mijn naasten had ingelicht en de blijdschap was bij hen ook extra groot toen het eindelijk raak was.

  • Rozenstruik

    Vriendinnen zijn er natuurlijk wel voor dit soort dingen. Anderzijds snap ik de drempel en misschien ook we angst? Zij weten niet hoe het is en begrijpen het misschien niet of wegen het niet zo zwaar.. afwimpelen met: komt wel goed, de wetenschap is zo ver, je wordt wel zwanger hoor, etc.

    Toch lucht het op.. ook zij hebben misschien tijd nodig om te wennen aan het proces waar je in zit. Gun ze dat, daar heb je zelf ook wat aan.

  • Baby.wens

    Hoezo kan je het niet vertellen aan vriendinnen? 🤷🏼‍♀️ Je hebt het blijkbaar nodig om het ze te vertellen, dus doe dat dan. Misschien/waarschijnlijk/hopelijk heb je heel veel steun aan ze.

  • dilemin

    Ik krijg niet het gevoel dat ze echt naar vragen. Als ze mij zien uit netheid.. maar dan beginnen ze snel over hun eigen problemen. Ik kan mijn steun helaas daar niet zoeken. Ze zijn probleemloos zwanger geworden.. ik kan ze ook niet echt kwalijk nemen.. Maar jaah voel me wel heel alleen hierin. Daarom zit ik nu ook om de website..

  • Baby.wens

    Als jij iets kwijt wil/met ze wil delen, hoeven hun het toch ook niet te vragen? Dan moet je er zelf over beginnen, want jouw vriendinnen kunnen niet ruiken dat je er over wil praten/hun steun nodig hebt met iets.

    En als hun niet reageren zoals jij zou willen, kan je dat op een nette manier tegen hun zeggen. Zolang je niks zegt en dus niet praat, veranderd en gebeurd er niks.... Communicatie is the key, ook in een vriendschap 😉

  • dilemin

    Je hebt gelijk, weet ook niet waarom ik het als drempel zie..

  • Mijndraakjes

    Ik ben het helemaal eens met baby.wens. Zelf heb ik geen ervaring met zwangerschapstrajecten, dus ik kan me niet voorstellen hoe eenzaam jij je moet voelen. Maar ik kan me ook niet voorstellen of bedenken wat jij nodig hebt, wat jij wel en niet wil delen en vooral op welke momenten. Als jullie bij elkaar zijn voor een drankje oid, kan ik me wel voorstellen dat ik als vriendin niet gelijk aan jou ga vragen hoe het ermee staat. Want misschien/waarschijnlijk heb je het er erg moeilijk mee en ik weet niet of je zin hebt om die emotie nu te tonen. Het is lastig om van de zijlijn een inschatting te maken van wat een ander nodig heeft.

    Dus inderdaad, alsjeblieft.. Praat zelf met ze, laat het weten. Zeg dat het even niet zo goed gaat en vertel wat er aan de hand is. Laat zien hoe moeilijk je het hebt en laat ze weten dat je ze hard nodig hebt. Maar bagatelliseer ook hun problemen niet. Want zij weten niet in welk schuitje jij zit en ook zij hebben hun problemen waar ze over willen praten. Dus steun ook je vriendinnen in hun (in jouw ogen) 'simpele' problemen. Zo ben je er voor elkaar en hoeven zij niet alleen jou te steunen, maar kun je ook wat terug doen. Dus vraag ook naar hun dagelijkse bezigheden en waar zij staan. Misschien is dat heel moeilijk voor je, maar vraag ook juist naar hun kinderen. Laat ze erover vertellen en over hoe zwaar en mooi het is. Lach en huil met elkaar :)