Hoe nu verder na 3de IUI en bacterie infectie

We zitten aan de café in een ander stad. Hebben lekker gewandeld , rond gekeken in de winkels. Eindelijk zonder masker, wat voelde dat fijn. Oud-normaal hebben we heel erg gemist! Er loopt een stel langs ons, prachtig dochter van ong. anderhalf jaar oud en ze is zwanger van haar tweede. Mijn onderdrukte gevoelens komen naar boven. Ik zeg tegen mijn partner dat ik er aan toe ben, maar lukt maar niet. Paar jaar terug zou hij zeggen, dat komt nog wel. Maar nu was hij mee-eens. In zijn ogen zag ik zijn teleurstelling in dit gebeuren. Nog paar maand terug vierde hij de zwangerschap van zijn beste vriend die geen jaar getrouwd zijn. Bij hem beginnen ook de zenuwen te lopen. En we kunnen hier gewoon niks tegen op doen.

Maar enige wat we doen is alles voorbij zien gaan, terwijl de “andere” leven. Hoeveel best ik ook doe.. ik krijg geen resultaat. Was het maar een tentamen waar ik dag en nacht voor kon leren.. als ik dat niet had gedaan, mezelf schuld geven.. Dit is zo buiten mijn macht. Of je bent gezegend of niet.

Mijn nieuwe gynaecoloog wilt eerst een kijkoperatie doen voor poging 4 IUI. We weten op dit moment gewoon niet wat de stomme bacterie in mijn lichaam heeft geflikkerd. Ben inmiddels 8 weken aan het revalideren.

Alles is heel zwaar… hopelijk zal er ergens ook een lichtje voor ons branden. Anders wens ik de geduld om te leren leven hiermee en nogsteeds genietend van het leven.