Hallo meiden,
het is alweer ff geleden dat ik hier iets van me heb laten horen.. en dat spijt me oprecht maar ons leven was de laatste tijd een grote rollorcoaster.. zoals ik al eerder geschreven heb was mijn kraamtijd al snel niet zo roze meer.. maar kwam er een hele zwarte kant tekening aan te zitten ivm mijn schoonmoeder waarbij kanker werd gecostateerd en dit ongeneeselijk bleek. Ze moest genieten van de tijd die ze nog had..
Nu is het sinds kerst 2011 ineens enorm hard gegaan.. ze is in 3 weken tijd van een opgewekt vrolijk levenslustige vrouw naar een kas plantje gegaan.. en ik moet zeggen.. ik heb het voor het eerst meegemaakt van zo dichtbij.. maar wat een K ziekte is dat zeg.. pffff.
wat sloopt dat een mens zeg.. op alle fronten.. zo mens onwaardig.. zo oneerlijk..
en daar kwam de dag dat wij het gevreesde maar toch verwachtte telefoontje kregen.. ze is overleden op maandag avond 23 januari om 17.15 uur. Een dag eerder zijn we er nog geweest en heb ik voor mezelf al afscheid genomen omdat ik het al voelde aankomen dat het niet lang meer zou duren.. maar zo snel.. pfff
wij hebben de uitvaart op haar verzoek in besloten kring laten plaats vinden.. , wat een hechtische week is dat geweest zeg.. wat komt daar veel bij kijken al dat geregel..
Wel wilde ik nog iets laten voordragen wat ik zelf geschreven heb uit naam van onze kleine man omdat ik zelf niet sterk genoeg was, en onze kleine man er niet bij was gezien hij nog te klein was.. Dit is wat ik heb laten voordragen door mijn zwager..
Lieve oma,
ik ben nog te klein om alles te begrijpen en ben er daarom niet bij, maar wilde dat iemand... iets uit mijn naam zei..
op de eerste dag van mijn leven, stond u al naast mijn bed, al uw liefde te geven..
uw lieve ogen keken naar mij, wat was u toch ongelofelijk trots en blij..
enkele weken later kreeg u slecht nieuws te horen, iedereen was intens verdrietig en verloren..
u moest een moeilijke strijd aangaan, maar dat heeft u vol hoop en toewijding gedaan..
daarom was ik zo trots toen ik aan uw bed zat, dat u de kracht voor deze oneerlijke strijd had..
nu bent u van ons heengegaan, kon u het gevecht met deze ziekte niet meer aan..
zit u nu daarboven vredig en zonder pijn, bent u een engeltje geworden en voelt u zicht hopelijk weer fijn..
ik zal u missen elke dag van mijn leven, had ik u nog zoveel kusjes en knuffels willen geven..
als u dit hoort moet u weten dat ik van u hou, daarom dit gedichtje dan ook speciaal voor jou..
u blijft mijn oma voor altijd, en ik uw kleinzoon ook al ben ik u nu kwijt..
nooit zal u uit mijn hartje verdwijnen, want u zal altijd dat sterretje zijn dat blijft schijnen..
Dag lieve oma, rust zacht..
Liefs, kusjes en knuffels van Tygo..
Wij hebben afscheid moeten nemen op 27 januari 2012 van onze moeder, schoonmoeder en oma, maar houden haar in ons hart altijd bij ons..
reacties (0)