Dag lief hondje.. tis goed zo.. rust zacht..

helaas hebben we gisteravond de vreselijk moeilijke taak gehad om de hond van mijn ouders waar ik zowat mee opgegroeid ben te moeten laten inslapen.

We wisten dat ze ziek was, kanker had, en dat het einde ging naderen.

Gelukkig had ze nog geen pijn en was ze nog aardig goed te pas, maar eerder op de avond gisteren ging ze toch opeens hard achteruit en kon ze haar achterlijf niet meer gebruiken en begon ze erg zwaar te ademen.

De enige juiste keuze die je dan kan maken voor het beessie is om haar te verlossen uit dit lijden en om verder lijden te voorkomen, en de dierenarts te bellen om half 11 s'avonds dat het echt op is nu.

De dienstdoende dierenarts wilde ons graag zien en heeft ons heel netjes en vriendelijk geholpen en de hele procedure uitgelegd en alles in overleg met ons uitgevoerd.. zodat we eerst nog rustig afscheid konden nemen van onze lieve hond astra.

Waarna ze met goedkeuring van ons de medicatie toediende. Ze ging eerst rustig slapen door de eerste spuit. Wat sliep ze rustig toen ze de uiteindelijke verlossende spuit kreeg en is ze stilletjes in het bijzijn van mijn paps en mij ingeslapen.

Ik hoop dat ze nu ergens boven op een wolkje weer volop aan t rennen is en vrolijk en blij dat we haar geholpen hebben.

Dus lieve astra bij deze.. dank je voor 13 mooie jaren van vriendschap en trouw aan ons.. Rust zacht lieverd, je was me maatje.. zal je nooit vergeten...