De brief!

De brief

Hey allemaal,

Ongetwijfeld vragen jullie je af; ‘de brief, welke brief?’

Tja dat weten jullie nog helemaal niet.
In mijn vorige blogpost heb ik laten vallen dat de kliniek niet vergoed werd bij mijn huidige zorgverzekering.

We hadden bedacht dat we dan eerst in het regionale ziekenhuis alle onderzoeken zouden opstarten, en mocht het nodig zijn de IUI behandeling te starten en mocht een zwangerschap dan uitblijven dat ik dan zal overstappen van zorgverzekering en me aanmelden bij de kliniek. Dit vooral omdat ik niet meer wil afwachten en toch actie wil ondernemen. Ivf of isci wil ik niet in ons crappy ziekenhuis laten doen, ik heb veel meer vertrouwen in een gespecialiseerde kliniek.
Maargoed, eerst naar het ene en dan naar het andere ziekenhuis is nogal dubbel op, zeker aangezien de onderzoeken dan wellicht ook opnieuw zouden moeten, onder het mom van second opinion.

Afgelopen week had ik het er met een vriend van me en die zei dat het belachelijk is dat het door de verzekering niet vergoed word, en door andere wel.
Samen hebben wij een brief geschreven aan mijn zorgverzekering waarin ik vraag om toch behandelingen te mogen starten in de kliniek en daar ook gewoon vergoeding voor te krijgen.
Heel spannend. Ik verwacht eigenlijk dat ik het niet krijg, maar we kunnen alleen afwachten.
Zodra we hier iets van horen gaan we een doorverwijzing ophalen bij de huisarts, voor ofwel de kliniek ofwel toch maar de gynaecoloog in het regionale ziekenhuis.

Hopelijk krijgen we gauw bericht.

Verder gaat het hier best prima. Vooral heel druk, ene feestje hier, ander feestje daar en dan tussendoor ook nog een tuin aanleggen. Volgende week komt de stratenmaker eindelijk de tegels leggen en dan is dat eindelijk klaar. Hooguit nog een beetje opleuken.

De zolder raakt ook steeds leger. Ben steeds meer spullen aan het weggooien, weggeven en verkopen, dus van de 20 dozen zijn er nu nog 14 over ofzo en dat is voor mij toch wel weer een kleine overwinning. Heb er altijd al best moeite mee gehad om spullen weg te doen, maar dat gaat nu in ieder geval de goede kant op.

Ook met Harrie gaat het heel erg goed. Hij eet misschien zelfs beter als voorheen. Laat nu de whiskas in zijn bakje liggen en eet zijn speciale voer op. Wat voorheen andersom was. Soms ‘vraagt’ hij ook om meer en 9/10 keer krijgt hij dat ook, omdat hij goed moet blijven eten omdat hij enorm is afgevallen en superdun is. Hij is nog steeds meer haar dan poes. Als ik eerst Devil optil en daarna Harrie een keer heb ik het gevoel alsof ik een ballon oppak. Mijn handen kunnen ook helemaal om hem heen, dus hij mag ook echt wel meer eten dan de rest.
Hij word zelfs steeds socialer. Wat ook fijn is. Bij zijn 1ste eigenaar, waar ie geboren is, was ie niet zo fijn behandeld. En nu word ie steeds minder bang. Als de bel ging wist ie eerst niet hoe snel ie weg moest en weg bleef, en nu komt ie steeds vaker kijken wie er is. Dus dat gaat ook de goede kant op. Ik mag 'm ook wel een beetje optillen. Dat mocht eerst nooit, dan werd ie helemaal wild. Nu mag ik 'm enigsinds oppakken.
Dus eigenlijk gaat het heel goed met Mr. Harrie.
De andere poezen gaat alles ook nog steeds goed, gelukkig.

Ik ga mijn blogje weer afsluiten.
Jullie zullen het zien zodra ik meer weet.

To be continued.

Liefs Denise