Afwachten is killing!

Gisteren was mijn NOD.
Nog steeds geen bloed, geen afscheiding, niks. Terwijl de afgelopen maanden mijn mentruatie elke keer begint met eerst 2 dagen rozige afscheiding waarna de ellende losbarst.

Nu dus nog steeds niets. Ben DOOOOODMOE, kan mijn ogen nauwelijks open houden. Mijn vriend en ik hebben dit weekeinde een weekeinde rust afgesproken.
In noverber hadden we de sleutel van onze woning gekregen en we hebben daar de eerste 2 weken 7 dagen per weer, minimaal 12 uur per dag in gewerkt. Toen verhuizen, dan ben je alles continue aan het opruimen. Vervolgens moest ik gewoon weer gaan werken, dus dan kwam er ook maar fijn bij. Toen was het kerst en ben ik die 2 dagen vrij geweest van werk, maargoe, nog steeds in de dozen ben je toch maar weer met vanalles bezig. Dit was het eerste weekeinde waarop we tijd hadden om niks te doen, dus dat hadden we ook lekker niet gedaan. Merk nu pas echt hoe vreselijk moe ik ben. Kan al de hele dag nauwelijks mijn ogen open houden, gisteren lag ik ook al redelijk vroeg op de bank te slapen en vrijdag idem dito.
Mja, is dat de verhuisstres of zijn dat zwanger hormonen? Of een combinatie van beiden? Natuurlijk hoop ik dat van harte.

Het hele weekeinde heb ik al last van maagzuur, mja dat heb ik wel vaker.. Dus toeval of baby?
Op dit moment heb ik een gevoel in mijn buik dat ik niet kan omschrijven. Moet ik poepen, word ik ongesteld, lig ik gewoon al te lang in deze gekke houding op de bank. Of is het een opgezette baarmoeder omdat daar iets in groeit?

Het is zo welkom en we willen het beiden zo graag.

Afwachten is het maar...

Fijne avond dames!