29 weken

Jeetje wat gaat de tijd snel. En wat duurde die eerste paar weken lang!!! Wat kan een zwangere vrouwen brein raar inelkaar steken zeg.

Na wat spannende dagen in het begin met bloedingen is het allemaal vrij soepel verlopen. Weliswaar de gebruikelijke klachtjes, maar meer ongemakken dan dat ik had bij mijn eerste zwangerschap.

Meer last van bandenpijn, futlozer, emotioneler, nog last van mijn liezen door het hardlopen.
Maar nu weet ik niet wat ik hier nu weer van moet vinden. Ga ik naar de hap om urine te controleren op blaasontsteking, krijg ik te horen dat er.suikers zijn aangetroffen in mijn urine.
Nou weet niet waar ik meer blij mee moet zijn, geef maar een abkuur dan ben ik ervan af. Nu gaat de hele rataplan aan onderzoeken van start. Ik hoop maar dat het loos alarm is. Zit hier absoluut niet op te wachten, zeker niet met al die lekkere dingen die op tafel staan met de feestdagen.