Verdrietig, moe en teleurgesteld

Ik vraag me af of ik me beter voel na het schrijven van dit blog...ik ben moe, verdrietig en teleurgesteld....ik zit er  gewoon even helemaal doorheen.

Vorig weekend besloten we om een weekendje weg te boeken, we wilden eigenlijk een midweekje aangezien we volgende week vrij zijn maar kon niks vinden (redelijk geprijst dan)....
afgelopen dinsdag kregen we te horen dat er afgelopen vrijdag een plekje voor Bas was en hij dus geopereerd kon gaan worden....ook dat komt als een schok....maar we hadden geen keus..donderdag moesten we ons melden in het ziekenhuis....
Sarah moest mee want mijn ouders gingen die donderdag op vakantie......leg je ruim 3jarige maar uit dat de vakantie niet doorgaat omdat haar broertje geopereerd moet worden.
toen was ik al verdrietig, om meerdere redenen.

Afgelopen donderdag vroeg weggereden uit Den Helder zodat we rustig in het Ronald MC Donald huis konden uitpakken en nog even een broodje eten....rond 11.30 uur werden we gebeld dat we beter nog even in Den Helder konden blijven omdat er waarschijnlijk geen opname mogelijk was vanwege te weinig verplegend personeel.....daar kwam de eerste schok en paniek!! ewout bellen naar diegene die ons met spoed naar amsterdam had gehaald, ook zei wist van niks en was het hier niet mee eens.......uiteindelijk konden we toch komen....
eenmaal in het ziekenhuis vonden dat Bas wel een raar hoestje had (heeft hij al bijna vanaf zijn geboorte en ben daar al  voor bij de dokter geweest) en dat hij wat verkouden was.....toen sloeg alweer de paniek om me hart....
natuurlijk heb ik liever niet dat Bas geopereerd wordt, maar ik kom er toch niet onderuit...

Omdat Sarah ook mee was moesten we de aandacht ook verdelen, kost ook en hoop energie. ik had besloten om de nacht niet bij Bas te blijven in de hoop wat meer rust te pakken...ben wel in het ziekenhuis gebleven totdat hij sliep......
s'ochtends om even na 6 uur ging de wekker en Ewout zou naar het ziekenhuis gaan om Bas naar de OK te begeleiden.....
om 8.10 uur werd ik gebeld dat de operatie was afgelast omdat Bas te verkouden was/is...
toen stortte mijn wereld in...alle spanning voor NIETS!!!!
de kinderarts zou nog komen kijken want weer vielen ze over zijn hoestje....maar ook de kinderarts vond niets....misschien wat astmatisch, maar dat wisten we al.
tja en dan kan je weer naar huis.......
 
EN NU???? het wordt herfst, kinderen worden verkouden, wat moet ik nu???
in ieder geval afwachten op een nieuwe omroep en nog maar even naar de huisarts volgende week.

heb alles even kort opgeschreven, ik ben helemaal leeg van binnen.

één ding weten we zeker, bij het volgende bezoek laten we Sarah bij mijn ouders want we hebben alle energie hard nodig voor elkaar en onze Bas.

tot zover een update.

liefs debby