6 maanden

6 dagen geleden was ons mooie tweetal al weer 6 maanden...nu trap ik elke clichedeur in, maar wat gaat dat snel zeg...als ik anderzijds bedenk van hoever ze hebben moeten komen dan is er ook wel weer veel gebeurd..

Samengevat doen ze het gelukkig allebei goed, al vind ik dat soms nog moeilijk om echt te geloven...denk dat dat toch met het voortraject wat te maken heeft, bovenop de zorgen die elke (controlebehoeftige) moeder wel zal hebben..en misschien nog een portie bijgeloof dat ik dat niet te hard moet roepen, maar ben in ieder geval heel trots...

Ons manneke stopt nog steeds veel energie in zijn groei en zijn betoverende glimlach, hij geniet volop van mensen om hem heen en hij zit erg graag op je schoot op een terras met iedereen om hem heen te flirten...ik vond dat altijd zo prachtig, die goedlachse baby's die dan naar je lachen, hun hoofdje bij mama wegstoppen, weer stiekem kijken en dan nog breder lachen..nou, zo eentje hebben wij er nu dus, prachtig...ook kan hij schaterlachen als je hem kietelt en houdt van knuffelen...hij is erg gesteld op zijn dagritme...slaapt hij te weinig, en hij heeft veel slaap nodig, dan raakt hij erg ontstemd en gaat huilen en gillen en wordt lastig te troosten, dus we proberen hem in zijn ritme te houden, anders is het zo sneu...Hij heeft nog steeds en voorkeurshouding en we proberen met hard trainen van zijn nek, fysio en osteopathie onder een helmpje uit te komen...moet er niet aan denken dat ik dat grote hoofd niet meer kan kroelen en hij volgens mij ook niet...

Onze dame groeit veel langzamer wat bij haar een aandachtspuntje is, maar jee, wat ontwikkelt zij zich snel...kan al ruim een maand op buik en rug rollen, nu vliegensvlug, verplaatst zich door de box, onderzoekt werkelijk alles wat ze tegenkomt met haar handjes en mondje...super bijdehand ding die zich wel een poosje alleen met nieuw speelgoed kan vermaken en ook nieuwe uitdagingen nodig heeft....heeft het ook veel te druk om te slapen en soms ook te eten, wat nog wel een zijn tol eist in huil en gilmomenten...Heeft de neiging te overstrekken en overprikkeld te raken dus ook met haar lopen we bij de osteopaat...

Vooral 's avonds hebben ze beide vaak 'kortsluiting' en zijn we er flink zoet mee...De nachten zijn nog gebroken omdat met name onze dame niet kan doorslapen, wordt elke 1,5-2 uur wakker en moet dan tenminste haar speentje hebben, soms ook een troostmoment en/of flesje...ons manneke kan zo'n 5 uur achter elkaar maken maar kan nu sinds 1,5 week op zijn buik rollen en deed dat dan als hij in bed lag met het gevolg dat hij schrok, ging gillen en niet meer kon slapen...een band heeft dat probleem waarschijnlijk nu opgelost...hij kan zichzelf nu weer in slaap duimen, ideaal...en we hebben hen op verschillende kamers gelegd...ik weet dat veel mensen tweelingen bij elkaar houden, maar bij de onze werkt het echt niet, maken elkaar continu wakker...we overwegen weer het huis te koop te zetten (hebben er nu eentje op onze slaapkamer door ruimtegebrek..)maar hebben het 1,5 jaar geleden al 2,5 jaar te koop gehad, zonder resultaat...inmiddels wel veel opgeknapt, dus wie weet...
Ze zijn nu sinds 5 dagen ook weer begonnen met groentehapjes en dat gaat veel beter dan de vorige poging, zeker bij onze dame vliegt de broccoli erin, vandaag weer wat anders proberen..

Verder ben ik aan het minderen met de borstvoeding...Ik ben nu van 6-7 keer per dag naar 4 keer en mijn doel is naar 2 keer...ik zou hen het liefst elke dag nog wat bieden, zeker met de herfst en winter voor de deur, maar dat kolven dat van mijn nachtrust afgaat wordt steeds zwaarder, zeker nu ik ook weer werk...het voordeel van werken is dat ik nog nooit zo sterk naar huis heb verlangd als nu...de emotionele buien hebben eigenlijk steeds te maken met slaapgebrek dus dat is nu bij ons thuis wel onder de aandacht, als ik even iets meer dan een paar uurtjes gemaakt heb gaat het prima en kan ik ook meer genieten van ons prachtige duo....eind september onze eerst vakantie naar center parcs met z'n viertjes, heb er helemaal zin in!