De afgelopen dagen was ik toch aardig vol vertrouwen...voelde me zwanger en alle buikklachten die ik had hing ik op aan de overstimulatie...kwaaltjes gingen op en af maar waren er zeker...het lukte me zelfs om aardige tijd tussen de toiletbezoeken in te bouwen omdat ik geen bloed verwachtte...langzaam begon ik het idee toe te laten dat we nog nooit zo ver waren gekomen zonder bloedverlies en met een mooi HCG...op naar de echo bij 7 weken...
Tot vanochtend...ineens bruin in mijn inlegkruisje...paniek natuurlijk....en bij afvegen een oud vliesje....was dit de ene die het niet gered had van de tweeling?
Vervolgens niets meer bij het vegen.....dus de hoop groeide dat dit even een korte schoonmaak was geweest....maar net weer bij het afvegen, meerdan tot nu toe en ook wat roder...
Ik weet dat meerdere dames dit gehad hebben en dat het soms goed afliep...maar ik heb dit al vijfmaal gehad en het is nog nooit goed afgelopen...na een paar blije dagen met vertrouwen is de moed ineens ver weg gezakt...ik moet zo op pad voor mijn dienst...natuurlijk geen enkele behoefte in maar het maakt dat ik niet continu op de wc kan gaan zitten tussen hoop en vrees...
Het was even zo mooi, die droom die ons werd voorgehouden, maar hij voelt ineens erg ver weg...
reacties (0)