De loterij bevalt me niet....

Het zou zo mooi geweest zijn: zwanger raken uit een mislukte IVF, net de dans ontspringen om nogmaals te moeten...het overkomt mensen, dus waarom ons niet?...de condities leken allemaal prima, maar het resultaat is er niet naar...omdat ik gek van mezelf werd of ik nou wel of geen kwaaltjes had heb ik vandaag maar een bloedtest laten doen, het voordeel van in het ziekenhuis werken...en deze was duidelijk, HCG<1, die gaat niet meer positief uitpakken de komende dagen...morgen is mijn NOD...

Waarom overkomt dat anderen wel, dat beetje geluk wat alles anders laat lopen...de twijfel over het functioneren van mijn eigen lijf wordt alsmaar groter...zat het er toevallig niet in deze maand of stoot ik alles gewoon af wat er voorbij komt?? Het vetrouwen glipt steeds verder door mijn vingers...uiteraard is dit nu niet het goede moment omdat de teleurstelling en ongi-hormonen hoog zitten, maar het is gewoon lastig om positief te blijven, steeds weer het vertrouwen in de toekomst bij elkaar rapen...en in mezelf....soms bespringt me het gevoel dat mijn man beter af zou zijn met een ander, wat me erg verdrietig maakt...

Morgen een eerste informatiemiddag over adoptie, wat een moment om net ongesteld te worden...ik zie een dergelijk traject niet zitten, heb er veel negatiefs over gelezen, het lijkt mee een lange weg waarbij je met argusogen bekeken wordt of je wel een kind kan opvoeden... en de aangeboden kindjes worden ook steeds ouder en schijnen vrij standaard problemen te heben...maar als ik me een kinderloze toekomst voorstel dan slaat de paniek pas echt toe...

490 x gelezen, 0

reacties (0)


  • bertine81

    Sterkte lieverd!! Een hele dikke knuffel voor jou!

  • jessje

    Meid, ik weet precies hoe je je voelt. Het gevoel dat het misschien niet gaat lukken kan ervoor zorgen dat ik totaal in paniek raak! Maar we hebben toch nog kansen, dus we moeten de hoop niet opgeven!

  • moho

    He meid, kop op!

  • *kris*

    Dikke knuffel meis. Het is niet eerlijk... Sterkte en succes

  • Starry80

    Jullie hebben het zo zwaar, maar je vecht altijd zo ontzettend dapper verder... ik hoop dat je het nog even kan volhouden, want het loont echt de moeite om door te gaan. Blijf geloven in je droom, jullie zijn nog niet aan het einde van alle opties en pogingen, dus er zijn echt nog kansen. Al begrijp ik dat je dat op sommige dagen moeilijk kan geloven. Ik hoop dat je je moed terug mag vinden! x

  • chybou

    Het is ook niet eerlijk!
    succes meis!

  • Lottea

    Hoi Danika,
    Ik snap het wel hoor, maar probeer vooral niet op te geven! Alles is altijd mogelijk, bij iedereen. Als je geen goed gevoel hebt bij adoptie waarom zou je het dan doen? Praat anders (of lees) even wat meer op een forum over adoptie, zodat je wat meer erover komt te weten door ervaringsdeskundigen.
    Ik zou zeggen geef de moed niet op en probeer het af en toe los te laten, dat schijnt ook te helpen (was bij mij ook zo, en dat terwijl alle kansen bij mij vrijwel nihil zijn..)
    Succes meid!

  • wachtenopwonder

    Het is echt zo lastig en oneerlijk, maar probeer moed te houden, hoe moeilijk dat ook is. Sterkte en veel kuffels

  • Loeka

    Heftig meid, die gevoelens!! Het is ook allemaal niet eerlijk. Ik hoop dat je gauw de moed weer op kunt pakken en er weer helemaal voor kunt gaan. Niet opgeven!!
    En wat knap dat jullie al bezig zijn met een eventuele adoptie. Ik zelf wil dat niet, pas als ik echt helemaal uitbehandeld ben.

  • 10stars11

    Succes meis!!

  • brenn

    De teleurstelling overheerst nu en in combi met je hormonen, aankomende ongi, niet goed. Bij ging t daarna altijd wel iets beter en kon ik wat positiever zijn.
    Wel goed dat je alle opties open houdt met adoptie. Maar ook heftig en niet je eerste keus.
    Heb wel zelf van dichtbij adoptiekindjes meegemaakt (bij mij in de klas) en dat zijn nu hele gelukkige gezinnetjes. Maar dat is ook een proces, met veel rouwverwerking, waar je langzaam naartoe groeit, denk ik.
    En en idd ook n verhaal, net kindje (s) geadopteerd en daarna gelijk zwanger. Tja, je gelooft t niet, wel gebeurd. Goed, heb je nu ook geen bal aan! Wilde t toch met je delen....
    Sterkte meid

  • si78

    Ik kan me je gevoel heel goed voorstellen. Ik voel namelijk precies hetzelfde als jij! Ook wij staan voor het IVF traject en hopen voor we starten op een wonder. Steeds worden we teleurgesteld. Adoptie is voor ons geen optie, nu nog niet..... En ook mij bekruipt het gevoel wel eens dat mijn man met een ander beter af zou zijn. Gelukkig stelt hij me dan weer gerust dat het hem echt om mij te doen is. Maar oh wat is dit zwaar en moeilijk. Probeer toch hoop en vertrouwen te houden ondanks alles. Want is dat niet het enige dat we nog hebben? Veel sterkte meis, ik denk aan je xxxxx

  • erina

  • Sprinter2011

    Het is allemaal erg oneerlijk maar ga niet aan jezelf twijfelen. Je hebt er alles voor over en hebt een enorm doorzettingsvermogen. Daar mag je echt wel trots op zijn en ik denk dat jouw mannetje jou echt wel begrijpt en met je meeleeft. Veel sterkte meis

  • Foeksia

    Je blog is erg herkenbaar voor me. Ik zou willen dat ik een toverspreuk had om je weer wat positiviteit te geven, maar ik kan alleen maar zeggen dat je een topper bent! Zo veel geduld moeten hebben is niet gemakkelijk. Ook ik vraag mezelf vaak af waarom ik me zou moeten verantwoorden om eventueel een kind te mogen adopteren en opvoeden en daar heel veel geld voor zou moeten betalen, als 'de rest' van de wereld (waaronder de grootste dombo's) het zomaar cadeau krijgt, het is gewoon totaal niet eerlijk!
    Sterkte en een dikke knuffel van mij.

  • caky

    Lieve meis het is zo pittig! Ik blijf vertrouwen houden, al ken ik je panieken, angsten en verdriet. Een dikke knuffel en houd moed! Misschien vandaag en morgen even niet, maar het moet goed komen!!

  • cjg2012

  • sylviabobo

  • Zonnebloem81

    Ik zit goddank niet in jouw situatie,maar na dik 2 jaar met je meelezen, je nieuwe hoop keer op keer, ALLES overhebben voor, kruiden, topklinieken, ALLES... Dan snap ik je intense wanhoop. Heeeeeel erg vind ik het voor je. Veel veel veel sterkte

  • Hartewens08

    Ik had het je zoo gegund meis. Ik krijg er een brok in mijn keel van. Je moet de schuld niet bij jezelf leggen lieverd, je mankeert helemaal niets en je mannetje van je!.
    Het is r*k dat het weer niet gelukt is, maar op naar een volgende goede ICSI!! xxx

  • xXxpoekiesxXx

    kop op meid. Ik stuur je war geluk
    Kus sas

  • mamaongeduld

    lieverd, wat een ellende weer....
    nog een dooddoener.... ik ken ook verhalen die na jarenlange ellende alles loslaten en 'dan maar' adopteren en dan prompt zwanger worden.....

    tja meid, ik leef mee en ik hoop dat er ook voor jullie een wondertje weggelegd is