Afgelopen woensdag controle in het ziekenhuis....HCG was van >1200 in 2 dagen naar 500 dus bbz was uitgesloten en ook deze keer zal het zonder ingrepen door mijn eigen lichaam " opgelost" worden......tja, dat is in ieder geval naar omstandigheden " goed" nieuws....
Maar wat dan nu verder? De derde gynaecoloog in 1 week bekeek mijn dossier, vertelde dat echt alles goed onderzocht is, er geen oorzaak gevonden is, en de ervaring leert dat de aanhouder meestal wel wint.....doorgaan, teleurstellingen en verdriet incasseren en de draad weer oppakken, de meeste vrouwen krijgen dan op den duur een gezonde zwangerschap en kindje.....verder gezond leven en alles doen waar ik zin in heb, goede kans dat het dan ooit komt.....
En dat past dus totaal niet bij mij, niets kunnen doen, afwachten, het niet zelf in de hand hebben....
Dus is ben nu op advies van een vriendin van mijn moeder gestart met acupunctuur/moxa, gisteren de eerste keer... om mijn algehele conditie te verbeteren, in mijn onderlichaam specifiek en om het te stimuleren een eventuele nieuwe zwangerschap beter vast te houden....deze therapeut had niet veel ervaring met meervoudige miskramen maar wel met zwangerschapskwalen, stuitliggingen en begeleiding van IUI/IFV, dus hij weet wel waar hij de naaldjes wel en vooral ook niet moet zetten lijkt me....
Ik ging er gisteren erg pessimistisch naartoe, waar was ik toch allemaal mee bezig, maar ging er een stuk opgewekter vandaan, de emoties zijn allemaal weer iets meer onder controle en ik heb er meer vertrouwen in....ben in ieder geval weer met iets bezig...
Waar ik wel van schrok is dat ik bij een (prille) zwangerschap absoluut geen uitgebreide nekmassages mag hebben, dat kan een miskraam stimuleren volgens hem....en laat ik nu net de afgelopen 9 maanden fysio/manuele therapie van mijn nek gehad hebben, enkele dagen voor miskraam 1 en 3 en de week voor de 2e maar toen heeft mijn man ook uitgebreid nekmasaages gegeven ivm hoofdpijn enzo.... Het ene moment denk ik dat het onzin is, het andere moment vind ik het toch wel toevallig en hoop ik haast dat het de verklaring is van alle ellende, want geen gerommel aan mijn nek dus meer, in ieder geval niet na mijn ovulatie....
Maandag weer werken, dat lukte vorige week niet, was echt een hoopje ellende.....mijn collega's gaven ook aan me afgelopen week niet te willen zien, krijg veel steun en begrip.....Heb mezelf nu weer wat bij elkaar hoewel het soms wel erg moeilijk is, zeker als ik zwangeren of babies zie....
Ik wil proberen de komende tijd wat afstand te nemen van de kinderwens, ik ga wel door uiteraard, maar meet 's ochtends mijn temp niet meer en ga proberen ovulatietesten te laten....en ik wil wat minder actief op bb proberen te zijn, ik hoop dat jullie dat begrijpen, ik moet me echt even proberen op wat andere dingen te richten.....ik ben benieuwd of het uberhaupt lukt....
reacties (0)