Vandaag met 34w4d weer naar de vk geweest. Deze keer een extra lange afspraak omdat ze een en ander wilde vertellen over de bevalling en hun rol daarin.Maar eerst mocht ik op de weegschaal...en ik was 2 ons afgevallen ipv aangekomen ten opzichte van 3 weken geleden! Ik mocht op de tafel gaan liggen en ze voelde gelijk dat het kindje wel goed gegroeid was, dus dat ik zelf aan het afvallen was doordat de kleine nu in de laatste maanden extra energie pakt. Daarnaast werk ik ook nog steeds, en vrij fysiek en intensief, dus ik moet meer gaan eten. Ik moet meer energie naar binnen werken, zodat mijn gewicht stabiel blijft en ik niet afval.
Het was weer te gek om het hartje te horen, met uiteraard weer een flinke schop van de kleine tegen de doptone haha. De kleine maakt het goed, is levendig en groeit goed. En hij/zij is al aan het indalen! Nog niet volledig, maar het eerste stukje van het hoofdje zit al tussen mijn bekken. Dit verklaard wel de pijn die ik deze week voel. Venijnige steken, gepaard met stijve spieren en af en toe krampen in mijn banden en liezen. Draaien in bed doet regelmatig erg pijn, en lopen na even gezeten te hebben, gaat de eerste stappen ook niet pijnloos. Dan lijk ik wel een oma haha. Tillen is echt niet meer te doen nu, dat laat ik over aan anderen. Mijn looptempo is ook gedaald tot slak, ik moet voor alles meer tijd inplannen dan gewoonlijk. Het helpt om nuchter te denken dat als het vandaag niet lukt, dat er morgen weer een dag is. Toch is dit voor de zwangere perfectionistische vrouw met nesteldrang en hormonen niet altijd makkelijk, jullie zullen dit wel herkennen ;-)
Mijn bloeddruk was iets lager dan de voorgaande controles, maar prima met 110.
Over de bevalling heeft ze uitgelegd hoe de weeen kunnen verlopen, wanneer we hen moeten bellen, wanneer naar het ziekenhuis, welke pijnbestrijding er eventueel is in onze woonplaats e.o. etc. Daarnaast heeft ze vooral gestimuleerd om rustig te blijven, niet te sabbel maken vantevoren en proberen te ontspannen met ademhalingsoefeningen als de bevalling eenmaal is begonnen. Gelukkig leer ik die wekelijks op mijn zwangerschapscursus, dus ik hoop dat ik het kan toepassen als het zover is.
Verder voel ik mij goed en geniet ik nog steeds van deze zwangerschap. De kleine laat mama (en papa) vaak weten dat hij/zij er is, ik denk dat het een acrobaat wordt. Over de namen zijn we er nog steeds niet uit. De jongensnaam staat voor 90% vast, maar de meisjesnaam nog helemaal niet. We hebben een paar leuke namen, maar nog niet het yes, dat is 'm!-gevoel. Ik zou het liefst zien dat we snel twee namen hebben. Mocht het kindje eerder komen, dan is de naam iig zeker bekend. Suggesties zijn welkom ;-)
reacties (0)