29 september een jaar geleden

Vandaag is het 29 september. Een jaar geleden zagen we op de echo een leeg vruchtzakje. 10 weken in de veronderstelling dat ik zwanger was, maar het kindje zat er niet. Met 5,5 week was het gestopt met groeien. De wereld stortte in voor ons. Wat een verdriet, leegte en gemis. Niet te omschrijven in woorden.
Twee dagen later lag ik in het OK in het ziekenhuis. Ik werd gecuretteerd, mijn lichaam zou er te lang over doen om het uit zichzelf af te stoten. Ik was immers al 10 weken op en top zwanger zonder dat mijn lichaam aangaf dat het mis was. 
Ik weet nog als de dag van gister dat ik mij zo leeg voelde toen ik bij kwam uit de narcose. Met mijn handen op mijn buik, tranen over mijn wangen, werd ik terug gereden naar mijn vriend in de uitslaapkamer. Het is alweer een jaar geleden. Vergeten doe ik het nooit, maar heb het wel een plekje gegeven.
Vandaag, precies een jaar later, ben ik 33w3d zwanger van een prachtig wondertje. Lieve kleine, wat ben ik blij dat je bij ons bent. Dat ik je iedere dag mag voelen en zien bewegen. Wat kijken wij uit naar jou komst. Maar blijf nog maar lekker een paar weekjes veilig in mama's buik, we ontmoeten elkaar snel.

427 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • bertine81

    Gelukkig dat het tot nu toe allemaal goed gaat meis. Het is je echt gegund na al het verdriet van vorig jaar. Op naar half nov!! Liefs

  • 6kidsandcounting

    pff wat heftig he als je zo denkt dat alles goed zit en dan een stomme echo je uit de mooie droom haalt.maar de kleine engel zit voor altijd in jullie hart en beschermt jullie van bovenaf.nu nog een paar weekjes en dan wordt jullie kleine spruit geboren, heerlijk meid

  • MBee

    kippevel door dit verhaal... het is je gegund straks mama te worden.. nog maar even dan is het zover!! liefs xx

  • danika

    Ik weet hoe verdrietig en leeg je je kunt voelen....en dat het uiteindelijk goed gaat is echt een wonder, zo prachtig....ik hoop een jaar na mijn laatste miskraam afgelopen juli ook zo'n positieve blog te mogen schrijven...want vergeten doe je het nooit, maar het leven in je buik of armen maakt wel alles goed.....liefs

  • Pieletje

    Dag lieverd...
    Een jaar geleden alweer! En nu zo'n bijzonder vooruitzicht... verdriet en vreugde liggen dicht tegen elkaar aan.
    Voor mij is het december een jaar geleden, ook met bijna 10 weken en waarbij het wrsl al met 4/5 weken was gestopt met groeien en nu 30 weken zwanger! Al moet ik er wel bij zeggen dat ik er geen groot verdriet van heb gehad toen... kon het snel accepteren. Alsof het nodig was om mijn baarmoeder en lichaam klaar te maken voor dit wonder. Veel liefs en succes

  • mariamama

    bijzonder zeg! ik was een jaar geleden net gecurreteerd en ben nu ook weer zwanger gelukkig!
    Geniet nog maar ff lekker van dat kleintje in je buik straks ga je je buik echt missen!

  • mama van N en J

    Wat een mooie blog meis, gevuld met verdriet en blijdschap, je bent het resultaat dat het echt kan!!

  • cheyenne26

    Nog een paar weekjes en dan ben je echt een trotse mama. Wat is de tijd hard gegaan.

  • Bloem28

    Tranen in mijn ogen! Zo blij dat jullie kleine onderweg is! Nog max 8,5 week en dan is jullie wonder er eindelijk! Knuffel

  • Mariken80

    Tranen in mijn ogen, wat een herkenning..
    Het is je zo gegund dat het nu goed gaat.
    Dat wij maar aan alle vrouwen mogen bewijzen dat er hoop is na zoveel verdriet en dat we aan het einde van de rit een gezond wondertje in ons armen mogen houden. xx