32 weken

Geen geklaag hoor, maar jeetje wat ben ik ineens weer moe! Het is in de boekjes wel beschreven voor het 3e trimester, maar het klopt als een bus. Moe als mijn wekker gaat, toch wat energie als ik eenmaal op werk ben, om vervolgens vanaf 3 uur 's middags te beginnen met gapen en echt moe te worden. Ik kan dan bijna staand slapen, althans zo voelt het.

Mijn eetlust is wat afgenomen. Een paar weken geleden kon ik alles eten wat ik tegenkwam, maar nu heb ik soms niet eens zin in avondeten. Natuurlijk eet ik wel, alles voor de gezondheid van de kleine! Maar toch is er iets aan het veranderen. Ook ben ik af en toe weeïg op de maag en heb ik steeds meer last van maagzuur. Overdag neem ik dan ook weleens een Rennie, terwijl dit tot voor kort alleen 's nachts nodig was.

Mijn buik neemt iedere week toe, collega's zeggen het ook. Een teken dat de kleine groeit en een goede vetlaag aan het creeren is haha. De vk schat nog steeds een geboortegewicht van 6,5 pond, ik ben benieuwd. Hij/zij beweegt goed, draait met zijn/haar billen en rug van de linker- naar de rechterkant, een grappig gevoel. Om te zien is het een beetje bizar, bijna buitenaards, alsof mijn buik echt een eigen leven leidt.

Ik betrap mij er zelf op dat ik een beetje anders ga lopen. Waggelen is een groot woord, maar toch loop ik niet meer zo recht en fier als enkele weken terug. Ook krijg ik geregeld, vooral 's nachts, wat vernijnige steken in mijn schaamstreek met lichte buikpijn. Misschien toch aan het indalen? Ik weet dat dit vroeg is, maar het zou kunnen. Of die kleine strekt zich gewoon lekker uit van mijn schaambot tot ribben, haha.

Tot slot heb ik een kleine aambei. Ik heb er totaal geen last van, snap ook niet waarom het er gekomen is. Mijn ontlasting is normaal en ik zet geen druk op het toilet. Misschien is het de druk van binnenuit. Ik hoef er (nog) niks voor te gebruiken, maar ik hoop dat het niet erger wordt tijdens de bevalling. Ik baal er wel een klein beetje van.

Bovenal geniet ik nog steeds van deze heerlijke zwangerschap! En dat zal ik blijven doen, het duurt nog maar 8 weekjes! Ik vind het zo gezellig met die kleine in mijn buik, ik vind het nu al een gek idee dat mijn buik straks leeg is. Maar dan heb ik een wondertje in mijn armen!