Inmiddels gaat het wat beter. De eerste klap van de miskraam en de curettage is eraf. Ik heb er de afgelopen weken veel over gepraat met familie en vrienden. Ze zijn allemaal zo lief en begripvol, ik heb er echt veel aan. We hadden dit niet alleen gekund. Het verwerken heeft tijd nodig, maar we pakken ondertussen de draad weer op.
Afgelopen donderdag (14-10-10) ben ik weer gaan werken, dit was precies 2 weken na de miskraam. Het viel mij niet tegen, het was alleen wat onwennig. Veel collega's weten het niet, denken dat ik een fikse griep heb gehad. Drie van hen weten het wel en de directie. Ze zijn heel respectvol en laten mij lekker mijn gang gaan.
Op 28 sept en 17 okt zijn twee van mijn beste vriendinnen bevallen. De ene van een dochter en de ander van een zoon. Dat is even slikken natuurlijk. Ik ben dolblij voor hen en wil graag alles horen en weten, maar oh wat doet het zeer. Op kraamvisite gaan is heftig als je zelf net gecuretteerd bent! Ze snappen het heel goed en steunen mij ook. Maar ik wil eigenlijk dat alle aandacht naar hen gaat, want zo'n prachtig wondertje in de wieg laat mij ook zien dat zwangerschappen ook goed gaan! Ik heb het vooral moeilijk als ik net binnen ben, dan kom je echt op zo'n roze wolk. Maar voor mijn gevoel ben ik daar zojuist vanaf getrapt. Dus dat is nog een beetje moeilijk. Op deze pijnlijke momenten na, gaat het wel goed met mij. Ik heb weer zin om het te proberen en zie de toekomst positief tegemoet.
Sinds anderhalve week ben ik weer aan het temperaturen. Ook heb ik al twee ovulatietesten gedaan en een zwangerschapstest om te kijken of ik nog HCG in mijn lijf heb. Vorige week was dit nog wel het geval. Ik doe woensdagochtend weer een test, hopelijk is de test dan negatief. Dan kunnen we echt weer met een schone lei verder.
Zoals de titel al zegt is woensdag doktersdag. Het is de dag met mijn belafspraak met de gynaecoloog. Zij belt mij met de uitslag van het lab over het weefsel. Ze heeft gezegd dat dit niet zoveel voorstelt, meestal krijg je een bevestiging van de miskraam en wordt er zelden iets anders gevonden. En al zeker geen oorzaak, het is bijna altijd een foutje in de aanleg of de celdeling. Naast deze belafspraak breng ik een bezoek aan mijn huisarts. Ik ben mijn onrustige huid in mijn gezicht zo zat. Ik gebruikte altijd de Diane35 pil als anticonceptie, deze kreeg ik destijds voor mijn puistjes. Toen ik een jaar geleden gestopt ben met de pil, werden de pukkeltjes en oneffenheden elke maand erger. Ik gebruik diverse goeie reinigingsproducten, maar het zijn de hormonen van binnenuit. Toen ik zwanger raakte in augustus werd het alleen maar erger, maar toen had ik het er wel voor over. Nu ben ik het echt beu, ik wordt er chagarijnig van. Ik heb een baan waarbij ik veel klanten en collega's om mij heen heb, en ik merk dat ik echt onzeker word. Ik zie elke dag hoe ze toch naar mijn gezicht kijken, ipv in mijn ogen als ik met hen praat. Ik hoop dat ik iets voorgeschreven krijg dat echt helpt! En waarbij ik toch nog zwanger kan raken natuurlijk, anders neem ik het niet.
Dit is een lange blog geworden..sorry daarvoor. Ik zal deze week nog even laten weten hoe de doktersdag is gegaan. Liefs.
reacties (0)