Onzekerheid en niet los kunnen laten.

He lieve meiden,

Ja een zeurblog het moest er toch weer eens van komen. Ben de afgelopen 2 weken veel bezig met Chloé.Het lijkt of mijn hoofd overloopt. Sinds dat we wisten dat ze een syndroom had was ik redelijk nuchter , ik wilde actie wat kan ik doen om mijn meissie goed te kunnen laten functioneren... afspraken in het ziekenhuis, veel lezen en informatie vergaren.

langzamerhand dringt het besef steeds meer door dat ik geen rust ga vinden zolang er nog niets is gebeurt met Chloé het hangt boven mijn als een donderwolk eentje die elk moment kan barsten, maar ook nog jaren op zich kan laten wachten. En dat laatste daar bid, hoop ik dagelijks voor. Hoe meer ik kennis krijg van dit klote beeld des te meer ik ga opzien tegen alles. Het is zo uiteenlopend wat betreft dit beeld.

Ik weet niet wat voor soort aanvallen ze zal gaan krijgen of ze ze uberhaubt gaat krijgen..... ik ben normaal nuchter van aard. Niet denken maar doen, in mijn hoofd heb ik standaard meteen een heel plan in een seconde tijd en ik kan niet plannen niet voor uit zien, geen voorbereidingen treffen. Helaas beseft niemand in mijn omgeving naast mijn man wat er daadwerkelijk allemaal voor stress er op ons pad is. Moet dat? vraag ik mezelf dan meteen af. Nee ja nee ja ik weet het niet maar licht voetig doen er vele wel. en dat is niet alleen vreselijk irritant maar ze doen het af als iets onschuldig, die wijnvlek op haar gezicht is alles wat ze zien maar ze hebben niet gezien wat er daadwerkelijk in het hoofdje zit het is een bom een tijd bom en als je dat zegt zeggen ze.... maar ze is mooi, en die plek trekt nog wel weg en in het hoofd ik zou mij nu  richten op het hier en nu. SERIEUS MENSEN ik ben positief geloof in een goed beloop , maar waarom irriteert het me dan zo als mensen zulke dingen zeggen. 

Vaak komt de dooddoener maar ze heeft toch nog niets .... nee duhh geloof me daar ben  ik ook ziels gelukkig mee maar zij weten niet wat die eeuwige onzekerheid met je doet.... ik wil mijn kind beschermen elke pijn weg nemen maar dat kan ik niet ik kan alleen maar de beste moeder zijn die ik kan zijn.

Zo dat was het even een paar hersenspinsels afschudden. Voor een ieder geniet van eeb geweldig pasen en Tink ik ben zo onwijs blij voor je echt super!! zo verdiend!

xx 

492 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • nija

    ah, dit is het antwoord op mijn bericht van net. Ik geloof dat ik ook gek zou worden van de onzekerheid. Als ik al nadenk over dat er Jasper iets zou kunnen overkomen kan ik al gek worden. en dan is de kans dat hem iets gebeurt nog relatief klein. Bij jouw meisje is de kans dat er wat gaat gebeuren veel groter. volgens mij breekt je moederhart bij de gedachte.
    Tja, wat ik in mijn beirchtje ook schreef, misschien niet gek om eens met een prof te praten hierover. of iemand die hetzelfde meemaakt of mee heeft gemaakt. het enige wat ik je kan bieden is een luisterend scherm.... maar dat doe ik graag natuurlijk!
    xxx

  • stronkje en jb

    Ik begrijp dat je jouw kindje met heel je hart wil beschermen voor het ergste, Maar soms kun je dat nou juist niet. Dat is wat het zo frustrerend maakt. Je bent een top moeder!

  • esther567

    Ja meid, je mag best even je gevoel van je afschrijven. Je hebt geen andere keus dan positief blijven. Anders heeft chloé ook niets aan je. (klinkt misschien gek). Sterkte!!!! Hele dikke knuffel!!!

  • MamaLinda-79

    Ja, mensen hebben vaak makkelijk praten.
    Ik kan je gevoel goed begrijpen. Je wilt toch dat je kind nu, maar ook in de toekomst gezond is. Logisch toch als moeder zijnde.
    Dikke knuffel meis!!

  • ikbenmoedergeworden

    Lieverd, ik kan me heel goed voorstellen dat je bang bent! Zou dat ook zeker lekker van je afschrijven. Makkelijk gezegd om er niet teveel bij stil te staan.