MRI onder narcose voor onze meid!

He meiden ,

Zo gister was dus de grote dag een dag waar we tegen op zagen maar ook een die duidelijkheid kon geven. De duidelijkheid mag dan misschien wel van tijdelijke aard zijn, maar het is beter dan niets te weten.

Toen Chloé werd geboren, was er meteen stampij over de grote wijnvlek in haar gezicht. Er moest een echo hersenen en een mri gemaakt worden. We moesten weten of er daadwerkelijk al kluwen vaten in het hoofd van onze mooie meid zou zitten, wat de diagnose sturch en weber zou bevestigen.

De echo hersenen werd de dag na de geboorte gedaan en de mri toen ze 4 dagen oud was. Achteraf had dit allemaal niet nodig geweest in haar eerste levensdagen aangezien ze aanraden dit op een later tijdstip te doen zoals 4 a 5 maanden zoals nu. Bij dat termijn zijn de hersenen meer ontwikkelt dan meteen na de geboorte. 

Gister was dan eindelijk de MRI onder narcose, aankomende woensdag zullen we de uitslag horen. Wat spannend zeg ongelovelijk!!

Ze mocht vanaf 7.15 geen bv of andere voeding ( niet relevant want ze krijgt nog volledig de borst) arm meissie leg dat maar eens uit aan die kleine! Om 11.15 waren we dan in het ziekenhuis. Wat een gewacht!!!

Om 12.25 ging ze dan eindelijk voor de MRI we mochten haar samen met de verpleegkundige naar de anesthesie brengen en daar lag ze dan overstuur en schreeuwend van de honger!

Kapje op haar mond en zij tegenstribbelen, tranen in onze ogen. Onze lieve meissie wat doen we haar wel niet aan!! Langzaam viel ze in slaap hevig stribbelend en vervolgens zie je haar moeilijk ademhalen.. Echt waar mijn hart en die van mijn man sloegen ophol we giingen gauw naar buiten en daar sta je dan voor een grote witte schijfdeur en je weet dat je kleintje er achter ligt met een buisje in haar mond. Ik wilde zo graag bij haar blijven! Net als mijn man die had tranen in zijn ogen.

En dan breekt het wachten aan ..... 12.36,12.37, 1238, 1239 jeetje het schiet ook niet op heen en weer wandelen een raar gevoel krijgen van dat je iets niet bij je hebt dat je iets mist, oke happy thoughts vakantie waar zullen we heen gaan met zijn drieeen ............ 12.40 wat voor een gedachten je wel niet kan hebben in zo een korte tijd.

Eindelijk om 13.30 hoorde ik een huil door de grote deur komen we stonden op.... kom op deur ga open dan kunnen we naar haar toe! die konijn die ik in mijn handen had waar ze zo gek op is was nat van het zweet uit mijn handen .... !!!!

Nu zullen vele denken wat absurd het is maar een onderzoek hoor. SCHIJT ik zelf heb pseudocholinasterase  deficientie waardoor ik niet tegen narcose kan eindigde in juni 2009 op de IC moest beademd worden dus de angst zat er in... ja zometeen heeft me meissie het ook, en dat niet alleen allemaal vreemde mensen om haar heen, daar horen mama en papa te staan en haar troosten geen vreemde handen om mijn kind!!

En daar lag ze vuurrode wangen tranen in de ogen en een zuurstof masker op. Dikke tranen biggelde over haar lieve bolle wangen. Ik en me man stormde op haar af.... ja dat maakt ook bang  natuurlijk.

Ze hadden bloed moeten afnemen ivm onderzoeken en dat lukte niet zegt de anestesist, wel een bolle jongen(!) echt mollig! wij meteen het is een meisje hoor...... en dat valt wel mee ze krijgt borstvoeding niets anders!we waren gewoon beledigt lol en waarom wat maakt dat ons uit! Pure stress, ze vertelde dus dat door de molligheid van me dochter ze geen vaten kon vinden en geprikt hadden in haar lies en dat er drukt verband op zat. Ohhh en het infuus zit ook in haar voet. Arme wijffie! naast een giga luier ook nog een dot gazen en plakband in haar lies.

Eenmaal op de uitslaapkamer meteen aan de borst gelegd wat was ze boos ze wilde gewoon eten! geen gehannes aan haar geen getrek gewoon een maaltijd!

Na 2 uur op de uitslaapkamer mochten we weer weg. Chloé die bikkel van een geweldige meid  nog wat aangedaan maar met een gevuld buikje. 

Aanstaande woensdag krijgen we de uitslag en wat zijn we gespannen, hopelijk is het goed nieuws. Zo niet dan zien we dat dan wel. We geloven beide dat er niet veel aan de hand is  wel blijft de angst. dus meiden woensdag zullen we het eindelijk weten!

nou tot gauw meiden!

xx