Op naar de punctie!

Ha lieve meiden,

Ik heb nogal bewogen dagen achter de rug. Zoals jullie weten zitten we volop in ICSI  3, die we dit keer doen in Gent, België. Op de tweede echo (6 mei) zagen ze veel eitjes, maar ze waren nog niet echt goed gegroeid. De dosis Menopur werd daarom verhoogd van 150 naar 225 eenheden, dus drie ampullen per avond. Die heb ik netjes gezet, en die vrijdag (10 mei) kreeg ik de derde echo.

Vanaf dat moment was het stressen. De tussentijdse echo's kregen we in Tilburg. De resultaten moesten we zelf steeds faxen naar Gent en later op de dag belde onze arts steeds om het plan door te spreken. De echo van vrijdag was dus niet goed. Er zaten veel eitjes, maar de grootte van de eitjes begon erg uiteen te lopen. Er waren een paar dominante eitjes die al groot waren en de rest bleef flink achter. Om die reden is mijn eerste behandeling (precies een jaar geleden) afgebroken in Tilburg. Je kunt je voorstellen hoe bang we zijn geweest. We faxten op tijd de resultaten door, maar om 16.30 uur had ik nog niets gehoord. Ik moest wel weten wat ze gingen doen, want ik zou om 18.00 uur weer moeten spuiten. Ik belde het nummer in België, maar hoorde dat ze om 16.30 uur niet meer bereikbaar waren. Paniek! Ik kreeg ze gewoon niet te pakken en bij de receptie wilden ze me niet doorverbinden, ze verzekerden me dat ik nog gebeld zou worden. Mijn lieve man begon zich ook zorgen te maken, het was inmiddels al 19.00 uur en we waren zo bang dat de behandeling afgebroken zou worden. Hij belde nog drie keer en uiteindelijk werden we toch doorverbonden met het noodnummer.

Ik mocht 225 door blijven spuiten en ze wilden me zondag graag zien. De dag erna zou ik nog gebeld worden. Uiteindelijk bleek dat mijn fax nooit is aangekomen, waardoor ze dus ook niet wisten dat ze me moesten bellen. Die zaterdag belden ze en verzekerden ze me dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Zelfs als er dominante follikels zijn, kan er toch een punctie plaatsvinden. De dominante offeren ze dan op, die worden overrijp als ze groter dan 23 mm zijn.

Afgelopen zondag weer naar Gent, al om 7.50 uur moesten we er zijn. Onze arts zei daar dat ze gaan voor ongeveer 5 a 6 follikels (eitjes) per punctie. Ik was dus totaal verkeerd geïnformeerd, ik ging uit van 14/15, omdat dit steeds in Tilburg werd gezegd. Nu blijkt dat ik vorige keer in Tilburg 14 eitjes had, maar dat er daar maar 7 echt rijp van waren. Ik had me dus voor niets druk gemaakt. Mijn arts zei dat het inderdaad wat langzaam ging, maar dat dat niet uit maakt, het staat de kwaliteit van de behandeling niet in de weg. Maandag weer teruggeweest: twee grote eitjes van rond de 20 mm en verder nog een stuk of 6 van 14 mm. Ik moest nog even geduld hebben. Ze hebben mijn bloed geprikt en onderzocht: de waarde in mijn bloed kwam overeen met de grootte van de eitjes, dat was een goed teken. Doorgaan dus.

Vandaag weer een echo, gelukkig nu om 11.45 uur. Ik werd wakker met een goed gevoel. Ik ben zo bang geweest afgelopen dagen, zo bang dat alles voor niets was geweest en dat het weer afgebroken zou worden. Gisteren ben ik naar de kapel gereden waar we elf maanden geleden trouwden. Ik heb gebeden, kaarsjes aangestoken, gehuild. Maar vanochtend werd ik wakker met zo'n positief gevoel. We reden naar Gent, namen plaats in de wachtkamer en vervolgens riep onze arts ons naar binnen. Benen in de beugel, geen probleem. Op de echo zagen we een goed dik baarmoederslijmvlies dat al is opgebouwd uit drie lagen. Een goed teken, volgens mijn vrouwelijke arts. Rechtereierstok: YES, ik zie grote follikels! Ze meet ze allemaal op en gaat dan naar links. Daar zie ik hetzelfde beeld. Wat een opluchting!

Ik mag me weer aankleden en we bespreken het plan. Er zijn 12 eitjes. 2 van 25, die kunnen overrijp zijn, maar misschien zijn ze toch goed. Verder zo'n 7 perfecte follikels van rond de 19 mm en nog een paar van 15 mm. Weer wordt mijn bloed gecheckt en vanmiddag het verlossende antwoord: 'Vanavond Pregnyl spuiten en vrijdag de punctie!' Ik ben zo blij, zo opgelucht. Ik heb er vertrouwen in.

Overigens wil ik alle meiden die ooit met IVF of ICSI geconfronteerd worden adviseren om je goed te laten informeren welk ziekenhuis je kiest. Ik zie ontzettend veel verschil tussen Tilburg en Gent. Ook heb ik wetenschappelijke onderzoeken gevonden waar de slagingspercentages van alle Nederlandse ziekenhuizen te vinden zijn. VU in Amsterdam scoort enorm hoog. Van alle ICSI behandelingen eindigt zo'n 44% in een doorgaande zwangerschap. In Tilburg ligt dat - meen ik - op ongeveer 22%. Wat een verschil! Ook het proces en de begeleiding zijn veel beter in Gent. We worden steeds goed in de gaten gehouden, ze kennen ons persoonlijk, we zijn geen nummertje. Mijn bloed wordt steeds gecheckt en in de gaten gehouden en op basis van alle informatie stellen ze steeds bij waar nodig is. Ze plaatsen 5 dagen na de punctie terug, in plaats van 3 dagen. Je hebt dan 50% kans om zwanger te worden (in Tilburg is dat tussen de 25 tot 30%).

Kortom: ik heb er vertrouwen in. Vanavond om 23.30 uur gaat de Pregnyl erin en vrijdagochtend de punctie!!! Morgen rijden we naar Gent, we hebben een hotelletje geboekt. Vrijdag om 7.30 al in UZ Gent zijn en om 8.00 uur gaat het beginnen. Ik krijg een roesje, ben heel benieuwd. Ook daarna een bed waar ik even bij kan komen. Ook al zo'n verschil met TIlburg: daar kreeg ik snel een morfinespuit in mijn bil, binnen 20 minuten de punctie en daarna: ophoepelen. Vet dizzy van de punctie en medicatie moest ik dan naar huis.

Ik houd jullie op de hoogte. Bedankt voor alle steun!

Liefs,
Claudia