Heel kort berichtje. Weer een dag voor de finish werd ik ongesteld, ICSI-2 is over en van de 7 embryo's weer geen cryo's. We gaan nu in februari naar het buitenland, we gaan in Gent verder.
Nu alles laten bezinken, samen huilen en dan proberen weer langzaam omhoog te krabbelen. Soms vraag ik me af waar we dit verdriet aan verdiend hebben...
Ik lees je blog nu pas, niet zo vaak meer op Babybytes (zelfbescherming). Maar wat klote meid!!! Sterkte!!! Werken ze in Gent anders omdat je daar naartoe wil?
Lieve Claudia, wat een enorme klap! Zo jammer! Ik leef echt met jou en je man mee! Wat een rollercoaster, hoop, positiviteit, wanhoop, teleurstelling, vreugde, spanning en verdriet wisselen elkaar in no-time af. Wat moet dit slopend zijn... Helaas hebben jullie geen andere keus, ik hoop zo dat ze jullie in België verder kunnen helpen! Ik hoor er goede verhalen over en goede slagingspercentages. Hoop doet leven! Sterkte met de feestdagen, Jan me voorstellen dat al die feestelijkheden niet rijmen met hoe jullie je voelen. Het allerbeste en heel veel liefs, Mamaatje
Klote meis... dit vind ik niet leuk om te lezen, laat staan hoe dit voor jullie moet zijn. Het duimen heeft dit keer niet geholpen. Maar geef niet op! volgende keer duimen we weer met jullie mee! probeer ookal heb je dit nieuws gekregen, toch van elkaar te genieten. Want met dit soort dingen, heb je elkaar meer dan ooit nodig. Sterkte meid! knuffel
Mijn man zei op een gegeven moment wij krijgen dit over ons heen omdat we dit aankunnen. Op dit moment voelt dat natuurlijk niet zo, maar het is een uitspraak die mij wel veel steun heeft gegeven. Heel veel sterkte voor nu... en hoop dat het buitenland voor jullie ook iets moois zal opleveren!
Ongelooflijk....heb gisteren steeds gekeken of je een blog/bericht had nagelaten...toen dacht ik al dat het niet goed zat...maar wat een verdrietig bericht toch weer. Onbegrijpelijk en oneerlijk. Ik hoop dat Gent voor jullie een oplossing kan bieden. Voor nu veel sterkte met verwerken en troost elkaar maar goed. Ik snap echt niet waarom jullie dit telkens moet overkomen... Dikke kus en een knuffel....
dat meen je niet! jeetje.......... :'( wat erg.... ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen.. heel veel sterkte.. en neem de tijd om dit te verwerken. Dikke knuffel..
ahh meis, verschrikkelijk..ik had zo goede hoop voor jullie!!! Ik hoop echt dat ze in gent meer voor jullie kunnen doen...en dat 2013 jullie jaar wordt!!! veel liefs
reacties (0)