Lieve meiden,
Vandaag is een heel spannende dag voor ons. Echo en follikelmeting 1 om 16.00 uur. Vorige keer kapten ze de behandeling al tijdens deze stimulatieperiode af, en dat heeft me echt laten schrikken. Nu besef ik me heel goed dat er heel veel stappen zitten in een ICSI-behandeling en dat het zelfs al vóór de punctie fout kan gaan.
Toch zal ik blij zijn wanneer ze me vanmiddag zeggen dat er genoeg eitjes zitten en dat ze al goed groeien. Inmiddels ben ik al 11 dagen met Gonal F aan het spuiten (150 E per dag), dus dat is al veel meer dan de vorige keer.
Van de bijwerkingen heb ik last. Het is emotioneel zwaar, juist omdat we uit zo'n mooie periode komen. De bruiloft, de huwelijksreis, het onbezorgd genieten. En nu ineens weer de confrontatie met een hele heftige ICSI-behandeling. Het komt goed, we geloven erin. Ik ben erg moe, heb veel stemmingswisselingen (ik voel dat de hormonen het soms echt van me overnemen, dan MOET ik iets bots zeggen, terwijl ik dat normaal nooit zou doen). Ook heeft mijn man het zwaar. Hij is onzeker, is bang voor het moment waarop zijn zaad wordt getest. Ze hebben ons het label 'zeer moeilijke ICSI' gegeven. Ze moeten gewoon wat langer zoeken naar goede zaadcellen dan normaal, maar ik weet zeker dat ze wat gaan vinden, anders waren ze dit hele traject niet begonnen (voor ons niet omdat het emotioneel en lichamelijk heftig is, maar ook omdat het veel geld kost).
Duimen jullie mee voor me? Eitjes, GROEIIIII!
Liefs,
Claudia
reacties (0)