Dag 6 Gonal F, heavy

Lieve meiden,

Ik weet dat jullie gewend zijn om redelijk positieve blogs van me te lezen, en dat is nog steeds het geval hoor. Ik ben nog altijd erg positief ingesteld en we vechten voor onze grote wens.

Toch wil ik even zeggen dat ik deze serie spuiten best heftig vind. De Lucrin ging me 'goed' af, had niet echt veel last van de hormonen. Maar sinds ik Gonal F spuit, heb ik soms zo'n ontzettende hoofdpijn, en het lijkt of mijn reactievermogen minder goed is. We zitten nu toch al op cyclusdag 6, en ik verwacht voor dag 20 de punctie te krijgen. Vrijdag hebben we de eerste echo, dan meten ze de follikels. Heel erg spannend... Donderdag gaan we ook naar het ziekenhuis, we hebben een gesprek aangevraagd omdat onze uroloog zich hardop afvroeg waarom we niet onder behandeling zijn in Nijmegen, daar blijken ze verder te zijn op sommige gebieden, en dat zou ons juist kunnen helpen. Hij verwachtte dat 'wanneer de behandeling straks zou beginnen', we daarheen moesten. Waarop wij hem vertelden dat we toch echt al middenin de 1e ICSI behandeling zitten... We moesten ons toch maar wenden tot onze gynaecoloog, zij kan ons meer vertellen.

Daarom heb ik donderdag weer een afspraak gepland bij de gynaecoloog. Al verhoogt het onze kans maar met 10%, dan gaan we naar Nijmegen, daar bestaat geen twijfel over. We willen gewoon graag op de hoogte blijven, en meekrijgen wát de mogelijkheden zijn. Het is niet dat we 10 rondes hebben, we krijgen er 3 vergoed en als dat niet lukt, dan moeten we onszelf afvragen waaróm het niet lukte, waarschijnlijk zullen meerdere pogingen - zelf gefinancierd - dan ook niet veel doen. Dat is wat zij zeggen.

Wij vinden dat we recht hebben op alle informatie, en áls het nodig is om tijdens de punctie bij mij ook rechtstreeks zaad uit de bijbal van mijn vriend te halen, dan doen we dat. Het zit namelijk zo: we hebben echt heel weinig zaad (ik spreek altijd in de wij-vorm, het is niet van hem, het is van ons...). Voor ICSI kom je in aanmerking tot 1 miljoen zaadcellen, wij zitten dus echt aan de ondergrens. Dat verklaart waarom ze ons het label 'zeer moeizame ICSI' geven. Maar goed, er is er maar ééntje nodig, en met het zaad van de vorige 2 tests, konden ze een ICSI uitvoeren. Anders zouden ze hier niet aan beginnen. Voor ons is het moment van de punctie dus ontzettend spannend en belangrijk. Dan halen ze bij mij zoveel mogelijk eicellen weg... Mijn vriend moet dan zaad inleveren, en dán moet het dus  goed zijn. Sinds een half jaar kunnen ze ook eicellen invriezen, zodat hij iets later ook nog een keer kan inleveren, dan halen ze uit beide 'producties' de beste zaadjes. Kortom, die punctie is allesbepalend, en dan bidden we dat er embryootjes kunnen ontstaan.

Vandaag een uitvaart gehad, ik merk ook dat de hormonen hun werk doen. Het is heftig joh, soms heb je het niet in de hand, begin je ineens te huilen. Vorige week zelfs op mijn werk, tijdens een vergadering. Gelukkig weet mijn afdeling wat er speelt, en hebben ze veel begrip. Ik krijg veel steun van vrienden, familie en collega's. Dat doet me goed, en het is niet mogelijk om dit geheim te houden. We hebben het niet tegen iedereen verteld, maar tegen de mensen die het dichtst bij ons staan.

Ik ga nu heerlijk plat op de bank, ben uitgeput.

Ik houd jullie op de hoogte.

Liefs,
Claudia