De test, deel 2
Toch testen
Na een aangenaam verpozen met wat lichte copulatieve activiteiten, hoorde ik mijn vriend zeggen: “Het zou me niets verbazen als het deze keer raak zou zijn.”
Gezien het feit dat mijn vriend zich hier naar mijn idee amper mee bezig hield, was het een opvallende uitspraak die nog een tijdje in mijn oren resoneerde.
Verder aan deze vooruitziende blik geen aandacht meer geschonken, maar mij bezig gehouden met de gewone dagelijkse bezigheden.
Toch zou hij wel gelijk kunnen hebben. Het tijdstip van de maand klopte wel.
Nou had ik dat idee al maanden lang vrijwel elke maand gehad. Eigenlijk al sinds wij besloten om te stoppen met anticonceptie en de natuur haar gang maar eens te laten gaan. Dus zoals elke maand begon ik naarmate de tijd voor tampons en maandverband dichterbij kwam mijn lichaam te controleren op vroege zwangerschapsverschijnselen.
Toch zou hij wel gelijk kunnen hebben. Het tijdstip van de maand klopte wel.
Nou had ik dat idee al maanden lang vrijwel elke maand gehad. Eigenlijk al sinds wij besloten om te stoppen met anticonceptie en de natuur haar gang maar eens te laten gaan. Dus zoals elke maand begon ik naarmate de tijd voor tampons en maandverband dichterbij kwam mijn lichaam te controleren op vroege zwangerschapsverschijnselen.
Krampen, duidelijk zichtbare aders op je borsten, vergrootte en donkerder tepels, veranderende afscheiding en uitblijven van de menstruatie.
Zoals je waarschijnlijk wel vermoedt, hield ik mijzelf voor alle eerste symptomen te hebben. Eerlijkheid gebied mij wel te zeggen dat ik die symptomen elke maand terugzag. Het is duidelijk dat ik toen nog niet wist hoe ‘duidelijk zichtbare aders’ en ‘vergrootte donkerder gekleurde tepels’ eruitzagen.
Alleen het wachten op het uitblijven van de menstruatie was weer eens een probleem. Ik was onderhand verslaafd geraakt aan het plassen in potjes en over staafjes. Alle eigen merken, prijzige merken, digitale met en zonder tijdsduurindicator, goed geteste, slecht geteste en aanbiedingstesten, waren bij mij de revue reeds gepasseerd. De maand voelde niet goed afgesloten zonder over minimaal één stokje te zeiken. Deze maand was niets anders.
Alleen het wachten op het uitblijven van de menstruatie was weer eens een probleem. Ik was onderhand verslaafd geraakt aan het plassen in potjes en over staafjes. Alle eigen merken, prijzige merken, digitale met en zonder tijdsduurindicator, goed geteste, slecht geteste en aanbiedingstesten, waren bij mij de revue reeds gepasseerd. De maand voelde niet goed afgesloten zonder over minimaal één stokje te zeiken. Deze maand was niets anders.
De avond vóór de finale test waren mijn vriend en ik met een gezamenlijke vriend (cd van mij, cd van jou) de stad in geweest al waar ik mij bewust vol heb laten lopen met lekkere koffie (koffie met Liqor 43, hmm) en biertjes. Ik had nog niet getest. Dat mocht ook niet. Mijn vriend en ik hadden afgesproken dat we zouden wachten tot het einde van de week.
Ik dronk mijn biertjes alsof het wel eens de laatsten zouden kunnen zijn voor een lange tijd.
Veel later zijn we naar huis gekropen en in bed geploft. Ik nam in stilte afscheid van dit soort draaierige momenten.
Ik dronk mijn biertjes alsof het wel eens de laatsten zouden kunnen zijn voor een lange tijd.
Veel later zijn we naar huis gekropen en in bed geploft. Ik nam in stilte afscheid van dit soort draaierige momenten.
De volgende dag was mijn vriend sporten. Leuk, met een kater op zondagmiddag. Hij liever dan ik.
Ik wilde testen.
Ik geloof dat ik het drie kwartier heb volgehouden vanaf het moment dat ik de voordeur achter W. dicht hoorde vallen.
Plassen. Over een staafje. Wachten. Twee streepjes. Hartverzakking.
Zo heb ik drie uur lang verstijfd op de bank gezeten tot W. thuis kwam.
Ik zei hem: “Weet je nog wat je zei een tijdje geleden over dat het wel eens raak zou kunnen zijn?” Hij antwoordde bevestigend en nam het staafje aan. Niet begrijpend wat het staafje en de streepjes betekenden (hij zou maar zo een leerling kunnen zijn) was hij echter wel zo slim om 1 en 1 bij elkaar op te tellen. “Dan had ik gelijk.”
Ik wilde testen.
Ik geloof dat ik het drie kwartier heb volgehouden vanaf het moment dat ik de voordeur achter W. dicht hoorde vallen.
Plassen. Over een staafje. Wachten. Twee streepjes. Hartverzakking.
Zo heb ik drie uur lang verstijfd op de bank gezeten tot W. thuis kwam.
Ik zei hem: “Weet je nog wat je zei een tijdje geleden over dat het wel eens raak zou kunnen zijn?” Hij antwoordde bevestigend en nam het staafje aan. Niet begrijpend wat het staafje en de streepjes betekenden (hij zou maar zo een leerling kunnen zijn) was hij echter wel zo slim om 1 en 1 bij elkaar op te tellen. “Dan had ik gelijk.”
Mannen hebben graag gelijk.
reacties (0)