Cryo terugplaatsing

Zo snel kan het gaan. Aan het begin van deze maand hadden we de eerste afspraak bij onze fertiliteitskliniek en gisteren mochten we langskomen voor de eerste terugplaatsing. 
Afgelopen dinsdag hebben ik een echo gehad. Alles zag er goed uit. Follikel aan het groeien en het baarmoederslijmvlies lag er goed bij.  Dus een injectie mee naar huis, om die avond rond 23.00 te zetten en hopelijk kregen we zaterdagochtend een belletje met het goede nieuws dat we een terugplaatsing hadden.

Hoe anders voelt het opnieuw opstarten van het traject in vergelijking met voor de komst van onze dochter. Natuurlijk is het spannend, maar het voelt zo anders! We zijn er rustiger onder. Het is minder geladen en emotioneel. We weten wat we kunnen verwachten, want we hebben het allemaal al een keer meegemaakt.
Vrijdagmiddag was ik me er heel bewust van dat twee potentiele kindjes lagen te ontdooien in het laboratorium. We hadden 50% kans dat één van de twee embryo’s goed doordeelde en teruggeplaatst kon worden, 25% kas dat ze allebei goed uit de vriezer kwamen en 25% kans dat de hele terugplaatsing niet door kon gaan. Eigenlijk is dat toch best spannend.

Zaterdagochtend zouden we tussen half negen en half tien gebeld worden en rond negen uur ging de telefoon. Aan het begin van de middag stond de terugplaatsing gepland, hoeveel embryo’s er goed doorgedeeld waren wist ze niet.
Wij stonden als laatste terugplaating van die middag gepland. Er was verder helemaal niemand in de kliniek. Lieve kon niet mee met de terugplaatsing omdat we Camille bij ons hadden. Ik vond dat niet erg. Het terugplaatsen is een handeling, er is verder niets romantisch aan.
De terugplaatsing zelf werd gedaan door de arts die ook de eerste zwangerschapsecho gedaan had bij Camille en ons zo verschrikkelijk goed gerustgesteld had toen ik de eerste bloeding had.  

Tijdens het terugplaatsen hoorde ik dat ze allebei goed doorgedeeld waren. Het terugplaatsen zelf ging weer verrassend makkelijk. Tien minuten later zat ik al in de wachtkamer bij Lieve en Camille te wachten op de embryoloog. Deze had het goede nieuws dat er 2 viercellige, graad 2, embryo’s terug waren geplaatst. Dat het ontdooien meteen goed gegaan was en dat we nog 10 cryo’s in de vriezer hadden liggen. Een top score dus.
Nu is het de komende twee  weken afwachten, meer kan je niet doen. Lieve houd er rekening mee dat we over acht maanden een tweeling in huis hebben. Door mijn schoonouders wordt ook hard gefantaseerd. Haha… We zullen zien!