Een voornaam kiezen voor je kindje is een hele persoonlijke keuze. Je kan samen een naam uitzoeken die je mooi, bijzonder, betekenisvol en bij het kindje vind passen.
Bij de achternaam heb je niet zo veel te kiezen. Er zijn maar twee opties. Of de mama nou met papa getrouwd is of niet, traditioneel krijgen de meeste kindjes de achternaam van hun papa.
Hierin is de situatie van Lieve en mij een beetje anders. Twee vrouwen, geen papa, dus ook geen achternaam van papa. Je zou denken dat Lieve en ik, net als hetrostellen, kunnen kiezen welke van onze achternamen ons kindje krijgt. Helaas is dit niet zo simpel. Lieve en ik kunnen wel een geregistreerd partnerschap hebben maar Lieve is totdat de adoptie rond is juridisch gezien niets van onze kleine meid.
Hoe verstrekkend die gevolgen zijn kwamen we achter toen we de gemeente belden om te vragen hoe het nou zat in onze situatie met de aangifte en de achternaam van onze dochter en eventuele toekomstige kinderen. Omdat we wisten dat Lieve, totdat die wetswijzinging er door is, het kindje niet kan erkennen moesten we, zo dachten we, alvast iets regelen. Wij dachten dat we misschien bij de gemeente alvast iets konden invullen, net als voor vaders mogelijk is bij het 'erkennen van de ongeboren vrucht'. De achternaam vastleggen is voor niet getrouwde papa's en mama's op dat moment ook mogelijk. Maar omdat Lieve, als het op onze dochter aan komt, voor de wet niet bestaat kunnen we niet van te voren vastleggen dat we graag willen dat onze dochter haar achternaam krijgt.
Als het kindje aangegeven wordt krijgt het automatisch mijn meisjesnaam.
Wil je dat niet dan kom je als ouders in een absurde situatie terecht. Je moet dan namelijk als moeder het kindje persoonlijk aangeven. De wet bepaald dat je dat binnen drie werkdagen moet doen.
Zie je het al voor je? Dat is, al helemaal na een keizersnede, volstrekt onmogelijk!
De enige optie is dat je het kindje te laat aangeeft. Dat is strafbaar, maar ik zou volgens de meneer van burgerzaken, de eerste zijn die er een boete voor krijgt. Nu wil je als kersverse ouders gewoon alles goed en netjes regelen. Te laat, strafbaar, 'in persona', zoals in de wet staat, naar het gemeentehuis komen... Je zou dat graag anders doen.
Naast te laat aangeven is de enige andere optie; 'dan maar mijn achternaam'. Maar soms heeft ook een achternaam veel betekenis.
Ik heb een slecht contact met mijn ouders. Gelukkig word ik enorm gesteund door de ouders van Lieve. Ik ben volledig opgenomen in haar familie. Vooral nu ik zwanger ben is het desinteresse van mijn familie wat betreft mijn leven en mijn gezin weer even heel verdrietig. Wat mijn ouders kapot maken met hun afstandelijkheid maken de ouders van Lieve dubbel en dwars goed. Mijn dochter zal één hele lieve opa en oma hebben. En ook in de zus van Lieve en mijn zwager zal ze een hele leuke tante en oom vinden. Daarom wil ik graag dat mijn dochter, net als ik, de achternaam van de familie van Lieve krijgt. Dat is namelijk de familie waar ze altijd welkom zal zijn en bij zal horen.
Dan maar te laat met het aangeven op het gemeente huis.
Jammer dat het zo moet!
What's in a name? - A lot!
reacties (0)