Lieve heeft al bijna een week wat bloedverlies. Het wordt niet meer, het wordt niet minder, het zet niet door... Wat moet je daar nou mee? Lieve heeft het gevoel dat het niet helemaal goed zit.
Ik heb het idee dat ik een rijpende follikel heb zitten rechts. Gisteren had ik ook een beetje bloedverlies. Door de Lucrin is mijn hele cyclus stilgelegd en zou er nu in theorie helemaal niets moeten gebeuren. Voor mijn gevoel klopt het ook niet helemaal.
Gisteren een afspraak gemaakt met de kliniek en we konden vanmorgen terecht. Meteen een echo gemaakt bij Lieve. Links zit een follikel of een cyste. We denken zelf het laatste, omdat dit precies op de plek zit van de vorige cyste. Ook heeft Lieve al maanden regelmatig wat pijn op die plek. Het baarmoederslijmvlies is nog dik. We kunnen niet starten voordat dit dunner is. Hopelijk verdwijnt met een menstruatie ook de cyste.
De arts stelde voor om een weekje Provera te gebruiken en zo een menstruatie op te wekken. Op deze manier wordt alles even als het ware gereset. Ons leek dit een prima oplossing.
Daarna bij mij gekeken hoe het er voor staat. Rechts blijkt inderdaad een follikel te zitten van ruim 3 cm! Ook vond de dokter het baarmoederslijmvlies zo dik dat ze bang was dat het de komende twee weken te dik zou worden. Dus ik ga ook solidair aan de Provera. Daarna beginnen we overnieuw met de Estradiol om het baarmoederslijmvlies weer op te bouwen.
Waardoor dit allemaal bij Lieve en mij komt? Misschien had Lieve toch nog geen eisprong gehad voordat ze de Lucrin kreeg. Nu vond de arts het bij het vorige bezoekje niet nodig om te kijken, dus we weten niet of ze toen al een cyste had. We weten ook niet zeker of ze haar eisprong heeft gehad toen ze de Lucrin moest spuiten. De arts ging er van uit dat de bloeding twee en een halve week geleden een ovulatiebloeding was. De kans is groot, maar zeker weten doen we dat, zonder controle van een arts, natuurlijk niet. Kan ook iets anders zijn geweest.
Hoe er bij mij een follikel kan zitten? Waarschijnlijk toch te laat het Lucrindepot gekregen. Ik heb het moeten zetten op CD2. Waarschijnlijk was mijn cyclus toch al te ver opgestart.
De arts drukte ons op het hart dat als er iets gebeurd bij één van ons we meteen moeten bellen en voor ons allebei een afspraak moeten maken. We zijn ook echt van plan om de komende tijd voor elk wissewasje te bellen en langs te gaan. Liever te veel op bezoek in het mooie Brabant dan te weinig.
Onderweg hebben we een broodje gehaald en meteen het eerste tabletje ingenomen. Thuis gekomen komt Lieve van het toilet met de mededeling dat we maar moeten bellen. Ongesteld! Dus telefoon gepakt en verteld dat we vandaag waren geweest, wat er afgesproken is, dat we moesten bellen. De assistente stelde in eerste instantie voor om morgen al langs te komen voor een uitgangsecho. Na overleg leek haar maandag toch een beter idee. Volgens de assistente is de Provera echt een paardenmiddel. Ze zei dat het hoogstwaarschijnlijk bij mij voor maandag al een menstruatie gaat opleveren.
We zijn benieuwd. Wie weet starten we maandag.
Ons maakt het eigenlijk niet uit. Maandag, volgende week, volgende maand... Als het maar zorgvuldig gebeurd. Daar schort het soms voor mijn gevoel wel eens aan.
Tot nu toe speelde er bij elke IVF wel iets waardoor er iets fout ging.
Bij de eerste IVF begon ik vlak voor de terugplaatsing te bloeden. De Lucrin werkt soms vier weken, soms vijf weken. Ik zat toen over week vijf omdat de kliniek zich vergist had in de vakantie van het lab in België. De arts vond het niet nodig om opnieuw Lucrin te zetten of Decapeptyl te spuiten en besloot toch terug te plaatsen. Die hele verse embryotransfer was achteraf gezien echt zinloos.
De tweede IVF bleken bij de punctie de follikels bij Lieve niet op spanning te staan. De arts had, ondanks de grote hoeveelheid follikels, besloten korter te spuiten. De punctie was daardoor een marteling omdat de arts soms wel vier keer moest prikken voordat ze in de follikel zat. Ook was er enorm veel gedoe rondom mijn medicatie. We woorden gehad met een arts omdat hij het niet eens was met zijn collega.
IVF drie begint nu ook al goed.
Nu hoop ik heel erg dat alle pech in het begin van onze derde IVF poging zit. Dan kan het verder alleen maar meezitten.
Gek genoeg zijn we er echt heel erg rustig onder.
reacties (0)