Wachtweken

Ik heb bewondering en respect voor ze. Voor al die vrouwen en mannen die (soms al jaren) in de medische molen zitten. Keer op keer een poging om zwanger te worden. Vaak al jaren achter de rug met proberen. Hormonen slikken, IUI, IVF,ICSI, TESE, MESE, de ene na de andere behandeling. Hoe veel weken waarin ze moeten wachten of het is gelukt of niet zouden zij achter de rug hebben? Ik snap niet hoe ze het doen.

Een weekje geleden is er een embryo terug geplaatst.  Ik mag komende zaterdag een zwangerschapstest doen. Dit is voor mij de eerste keer dat ik in twee van deze wachtweken zit. Twee weken waarin je in totale onzekerheid zit. Is het is gelukt of niet?

Van de week was ik echt  even heel blij. Ik voelde me heel anders. Ik was moe, misselijk, afwezig, zin in pindakaas en mijn borsten pasten niet meer in de bh's. Ik dacht 'Volgens mij kan het wel eens raak zijn'.  Na wat Googlen kwam ik tot de ontdekking  dat de Utrogestan al deze verschijnselen als bijwerking heeft. Een pil die je het gevoel geeft dat je zwanger bent. Het staat er om bekend. Ik kwam allemaal verhalen tegen van vrouwen die al eens eerder in de maling zijn genomen door dit pilletje. Niets wat ik voel is betrouwbaar.

Tot nu toe zijn de tekenen, wat mij betreft, niet echt positief. Sinds twee dagen na de terugplaatsing heb ik af en toe buikpijn en steeds een beetje bloedverlies. Ik wordt een beetje heen en weer geslingerd vaste zekerheid dat het niet gelukt is naar een misschien dat het toch wel gelukt is.

Er zit niets anders op dan wachten. Tja, daar zijn het ook wachtweken voor.