IVF 1 tot nu toe

Begin december zijn we begonnen met de eerste IVF poging. Lieve en ik kregen een lucrin depot. Hierdoor wordt de gehele cyclus stil gelegd en is het mogelijk voor de gyn om de hele hormoonhuishouding helemaal over te nemen met pillen en spuiten.

Ongeveer drie weken geleden is mijn vrouw, Lieve, begonnen met het spuiten van hormonen (Gronal-F en Decapeptyl) waardoor meerdere eicellen gaan rijpen. Ik moest beginnen met pilletjes (estradiol) om mijn baarmoederslijmvlies op te bouwen. Het spuiten van de hormonen viel erg mee. Ik vond haar heel stoer. Aan het eind van de twee weken spuiten leek Lieve wel 4 maanden zwanger. Ze kon niet meer goed zitten, broeken konden niet meer dicht en een pijnlijk vol gevoel.

Donderdag 13-1 was de dag van de punctie. Alles ging voorspoedig, de gyn was erg handig en ze waren echt super lief voor haar. Ze werd goed verdoofd. Ze kreeg een middel (dormicum) waardoor ze dronken leek en niet alles meekreeg. Ik vond het fijn dat ik bij de punctie mocht zijn. Ik zou het heel rot hebben gevonden als ik haar op dit moment alleen had moeten laten. Een kwartiertje later was alles klaar en mocht Lieve nog even een half uurtje bijkomen.
Bij mij moest er een extra echo gemaakt worden. Ik had al twee dagen wat bloedverlies en was bang dat ik een menstruatie zou krijgen. De gyn deed er heel luchtig over en zei na de echo dat ik me niet te veel zorgen moest maken en dat het zonde zou zijn van de verse ET kans. Volgens de gyn liep ik over?! Ik heb zo veel slijmvlies dat het weer naar buiten kwam. Ik werd en ben er wel een beetje onrustig van. Het idee dat er iets naar buiten komt terwijl je juist wil dat er iets in blijft zitten vind ik niet echt geruststellend. 
We werden naar huis gestuurd. Lieve nog een beetje dronken en ik met bolletjes Utrogestan.

Vrijdagmorgen mochten we het lab bellen of er een bevruchting heeft plaatsgevonden en om een afspraak te maken voor de embryo transfer (ET) of terugplaatsing (TP). Er werd een afspraak gemaakt voor maandag. 
Lieve heeft een paar dagen nodig gehad om te herstellen van de punctie. Dat geprik in je eierstokken is ook niet niets. 

Maandagmiddag moesten wij ons melden bij het lab. Daar hebben we een embryo transfer gehad. Dat klinkt als heel wat, maar het is een handeling van nog geen twee minuten. Wat er wordt 'getransferd' is natuurlijk wel heel bijzonder. Het eitje van Lieve is bij mij terug geplaatst (inmiddels een blastocyste) en de overgebleven twee eitjes zijn ingevroren. Ik moest een half uurtje blijven liggen en daarna mochten we naar huis.

Nu is het wachten. Zaterdag 29 januari mogen we een test doen. (Misschien doe ik het wel een beetje eerder...)Na maanden voorbereiding, begeleiding, hormonen, prikken, enz is nu het moment aangebroken dat je er niets zelf meer aan kan doen. We moeten wachten en hopen dat ik niet ongesteld wordt.
Ik ben natuurlijk al twee dagen bezig alles te voelen wat er te voelen valt. Ik probeer dat niet te doen, maar onbewust doe je dat toch.

Ik voel van alles... maar dat kan ook zijn van de hormonen die ik moet gebruiken.