Schoonma in het nauw

'Ma, wat heb je nou gedaan!?'

Schoonma is naast het raam ingespannen aan het prutsen met haar mobieltje. Het raam is open. Mijn vrouw is niet blij.

'Ma, ik had toch gezegd dat alle ramen dicht moesten? En nou staat hij toch open! Wil je ons dood hebben ofzo?'

De lucht in Peking is al 3 dagen slechter dan de adem van een draak die 5 weken zijn tanden niet heeft gepoetst. Smog. Dikke, vieze smog. Ik heb daarom tegen mijn vrouw gezegd dat de ramen beter dicht kunnen blijven. Ik heb haar vanaf mijn werk ook een screenshot laten zien van de lucht-kwaliteit-website. Daarop staat het lucht-kwaliteitsgetal weergegeven in felle, waarschuwende kleuren en met schreeuwende felle koeienletters: Hazardous! Blijkbaar is deze (westerse anti-Chinese propaganda) website erg overtuigend. Mijn vrouw neemt mijn raad bloedserieus.

Schoonma darentegen ziet het probleem niet zo. Dus de lucht is een beetje vies, ja en? Er zijn zo veel dingen die slecht zijn voor je gezondheid en we leven allemaal nog steeds. Ik heb wel uitgelegd dat Lotus nog voor ze drie maanden is misschien al wel kettingrokerslongen heeft met deze lucht, maar Schoonma lult daar vakkundig overheen.

Maar nu heeft ze het aan de stok met haar dochter, die sinds het vertrek van mijn ouders opeens een stuk mondiger lijkt. Afgaand op mijn vrouws rapportages heeft Schoonma het daar wel moeilijk mee. Ze zal haar dochter wel verwaand en ondankbaar vinden. Is haar wijze moederlijke raad en zorgzaamheid dan niet meer gewenst? Ze werkt nog wel zo hard voor ons! 'Was ik maar gewoon in mijn eigen huis, in mijn eigen omgeving' schijnt ze verzucht te hebben.

Heb ik misschien iets te veel geventileerd dat wij de baas zijn in huis en over Lotus en dat Schoonma dat maar moet volgen, of dat nu moeilijk voor haar is of niet en hoe goed haar bedoelingen ook zijn? Oeps...

Die avond spreek ik met mijn vrouw over het raam-voorval. Ik sus en bagatelliseer. 'Ja, het zou inderdaad goed zijn als wij zelf wat meer voor het kindje zorgen. En ja, Schoonma mag alvast in het weekend terug naar huis. We kunnen geleidelijk wat afbouwen. Maar misschien kun je je kritiek een beetje op een vriendelijke manier geven? Jij bent wel de baas, maar daarmee is moeder nog niet je slaaf...'

En ik meen het. Ik wil niet dat Schoonma weggaat omdat wij haar diep ongelukkig maken. Dat verdient ze niet. Ze is dan wel heel erg Chinees en verschillend van mij, en we maken het elkaar vaak niet gemakkelijk. Maar ze is wel een heel lief mens. Als ze weggaat, dan graag met een goed gevoel, niet met een slecht.

O ja. En waarom had Schoonma het raam nou open gezet....?

Omdat ze denkt dat het signaal van haar mobiele telefoon (dat in ons huis slecht is), dan beter wordt...