Cb

gisteren was het dan zover, onze kleine man moest weer naar het cb.

de nacht van zondag op maandag heb je flink zitten spoken. voor wij naar bed gingen was je al huilend wakker geworden en nadat mama je weer rustig had gemaakt en een droge luier had gedaan heb ik je weer lekker in je bedje gelegt. je ging weer lekker slapen en mama en papa zijn ook gaan slapen. rond een uur of 1 werd je weer wakker, dit keer nog harder huilend dan eerder die avond. je was echt helemaal in tranen en schreeuwde het uit. zal je gedroomt hebben? of zijn dat toch de beginselen van het krijgen an tanden? ik ben met je naar beneden gegaan en heb een klein lampje aan gedaan. toen heb ik een bekertje water voor je gepakt en zo werd je geleidelijk aan weer rustiger. uiteindelijk zijn we na 2 uur weer naar boven gegaan en heb ik je rustig in je bedje gelegt, je bent rustig gaan slapen en mama heeft je niet meer gehoord.

gevolg van deze nacht was wel dat mama zich versliep! toen ik wakker werd was het al half 8 en je zus word rond 8 uur gehaald door de bus chauffeur dus dat was even stressen! tijdens al die drukte sliep jij gewoon nog lekker wat dan wel weer prettig was!

toen je zus naar school was heeft mama jou uit bed gehaald, lekker gewassen en de kleren aan gedaan en een fles pap voor je gemaakt. terwijl jij je pap opdronk heeft mama de tas ingepakt en daarna konden we riching cb. op de fiets door de regen, wat je trouwens prachtig vond!

daar aangekomen eerst de kleertjes uit en op de weegschaal, die gaf 11.064 gram aan, toen meten en dat was maarliefst 77 cm! na het wegen en meten moesten we even wachten. dus je badjas aan en lekker spelen met de blokjes. toen mochten we naar binnen en de "lieve" mw ging vragen hoe je het deed tijdens het bekijken van je meting en weging. je doet het goed volgens de mw en mama ook. mama heeft verteld wat je zoal eet en drinkt en dat je ook vitamine D krijgt omdat je niet veel opvolgmelk meer drinkt. dit was helemaal goed en de melk was ook niet echt meer nodig. gewoon half volle melk was ook prima maar dat kreeg je ook al. je liet ook nog even heel mooi zien hoe goed je kan kruipen (over het hele bureau heen richting toetsenbord en muis hahahahaha!!!) ook heeft ze nog even in je mondje proberen te kijken en ze verelde dat het behoorlijk bobbelig en rood is dus die anden zouden nu toch wel kunnen komen. dus we zullen zien!

en toen was het tijd voor die hele gemene prikjes, zo tegen natuurlijk en zo vreselijk hoe al die alarm bellen door mama's lichaam heen gaan. zo vreselijk om jou bewust pijn te laten doen en dat gaat dan ook door merg en been bij mama. blijkbaar vond jij het fijt dat je been klem werd gezet een heel stuk vervelender omdat je daardoor niet gewoon lekker met je beentje kon wiebelen. toen de prikken gezet waren heb je ook alleen maar even heel boos een schreeuw gegeven en toen was het ook alweer goed voor je. die eerst zo "lieve" mw was opens niet zo heel lief meer en dat liet je der ook wel merken haha!

na de prikjes konden de kleertjes weer aan en zijn we op de fiets(weer door de regen) naar huis gegaan. thuis in de loop van de dag kreeg je toch wel last van je beendjes en kon je er ook niet veel aan verdragen en heeft mama je maar een zetpil gegeven. ook voor het slapen gaan hebben we dat nog maar een keer gedaan. hierdoor had je geen pijn meer en kon je gewoon lekker slapen. spoken heb je ook niet gedaan vanacht en hopelijk was dat ook maar eenmalig, en vanmorgen was je weer helemaal jezelf gelukkig.

2 september staat de volgende afspraak, met weer een vervelende prik.... gelukkig duurt dat nog een mooi poosje en zijn we er voor nu een mooi tijdje vanaf!