Nilan is vandaag alweer 4 weken oud, wat gaat het ook deze keer weer snel allemaal, ik vind dat erg moeilijk... Ik wil van alles zoveel als mogelijk genieten, maar heb nu al het idee dat alles daarvoor veel en veel te snel gaat...Ben zo bang dingen te missen van hem... Denk dat het komt omdat het bij de meiden ook allemaal zo snel is gegaan, en ook omdat we nu weten dat dit voor ons het laatste kindje zal zijn... Ik kan me daar soms echt rot door voelen... Tuurlijk ben ik ook enorm trots en geniet ik volop van hem, en de meiden...Het gaat ook steeds beter allemaal, Nilan drinkt goed, krijgt wel nachtvoeding,slaapt overdag in zijn bedje over het algemeen, en groeit goed, de meiden zijn erg lief voor hem, en ik begin zelfs eindelijk weer wat meer huishoudelijk bezig te zijn...Wel vind ik het erg moeilijk mijn tijd en aandacht te verdelen, en daar voel ik me dan nog wel eens schuldig om... Gisteren heb ik Nilan zijn paspoort opgehaald, echt grappig hij heeft een eigen paspoort! Hij moet er zelf 1 hebben voor Amerika... 10 augustus Nilan is dan 6 weken, krijgt hij zijn eerste prikjes, erg zielig zo jong maar ja het is nodig...Oh ja en Nilan begint al te lachen, zo schattig, echt enorm trots op ons derde wondertje...
Deze week missen we Jasmijn want die is naar Ponypark en daarna wilde ze bij oma & opa blijven logeren.. Leuk voor haar maar ik mis haar enorm, al is het ook wel rustig zo met 2 kindertjes...
Over precies een week gaat Stan naar Amerika, ik zie er enorm tegenop... 2 weken helemaal alleen met 3 kinderen zijn.. En hem nog enorm missen ook... Maar we gaan gewoon leuke dingen doen en hopen dat het droog weer zal zijn in die weken...
Liefs Catheleine
reacties (0)