Vandaag een hoe noem je dat soort van babyshower voor een collega op het werk. Een lunch waarbij iedereen wat maakt of koopt. Ik en een andere collega zijn kadootjes gaan kopen. hempje, broekje, rompertje, je kent het wel. Dan vind ik het op die momenten echt moeilijk om mij in te houden en het niet uit te schreeuwen; Ik ben ok zwanger! Nee, toch de bloedtest van morgen afwachten.
Maar van binnen kriebelt het zo. Misschien zit ik ook zo over 7 maanden??
Deze zwangere collega vertelde dat ze 3 maanden zwanger was op het moment dat ik net zwanger was in febr van de 1e icsi. Ik moest er wel aan denken. Raar dat zij nu met verlof ga en ik weer net zwanger ben....
Ons team is best hecht. Het is een klein team; 17 personen (incl manager), dus ik zal het best eerder vertellen dan de 12 wekengrens (2 weten het al, maar dat zijn ook vrienden van mij). Ik kan niet wachten om het van de daken te schreeuwen.
Ik ben toch een beetje zenuwachtig voor de uitslag van morgen. Het geluk ligt aan een zijden draadje. Dat werd vandaag weer bevestigd door een BB vriendin. Marian, ik denk echt veel aan je hoor. Het is steeds 50% kans om goed nieuws te horen, maar helaas ook 50% kans voor slecht nieuws.
reacties (0)