Wat zal de volgende stap zijn.....?

Vrijdag 11.00 uur dan is onze tweede afspraak bij de gynaecoloog. We krijgen dan de uitslag van de semenanalyse en daar hangt vanaf of we voor IUI in aanmerking komen of het toch gelijk ivf/icsi wordt.
Is allemaal afhankelijk van hoeveel goede zaadjes er geteld zijn.
Wat verwacht ik?
Eerlijk? Dat er nog geen uitsluitsel is en aanvullende onderzoeken nodig zijn.
Wat ik hoop? Dat we met IUI kunnen starten. Dan kunnen we altijd nog over stappen op ivf, als dat nodig mocht zijn. Wel met een beetje vaart graag, i.v.m. de verzekeringsmaatregelen in 2013. Dat blijft maar door m'n hoofd spoken. Erg vind ik dat. Dat legt zo mogelijk nog meer druk samen met de biologische klok, die ook al zo hard tikt.
Mijn vriend heeft nog heel veel vragen. Wat voor effect heeft dat allemaal op je relatie bijvoorbeeld.
En daar hebben we het wel over gehad. Zal bij elk stel verschillend zijn, zei ik al. Hij kent mensen van zijn werk die in het ivf-traject zitten/zaten en vindt het allemaal best heftig.
Heb ook wel het idee dat mijn wens groter is, dan die van hem. Maar goed, ik zal ook meer moeten ondergaan dan hij. Dan denk ik weer, maar goed dat vrouwen de kids krijgen, anders was het menselijk ras allang uitgestorven!
Verder weet ik ook niet zo goed hoe ik hem daarmee verder kan helpen.Vooraf al samen hulp/ondersteuning gaan zoeken? Want het lijkt me ook best zuur (en pessimistisch) om straks uit dit traject te komen zonder kind en zonder partner! En ik ben helemaal niet zo pessimistisch hoor! Maar probeer wel realistisch alle scenario's af te gaan. Het behoort ook tot een van de mogelijkheden helaas...
Maar goed, we zullen dit ook aan de gynaecoloog voorleggen en zij kan ons daar vast verder mee helpen.
Voor alsnog ben ik heel positief (de duivels zijn weer weg, dat doet een hoop!). Ik kan me heel druk gaan maken vooraf, maar dat beinvloed echt niet de uitslag. Goed, vertel dat maar eens aan mijn verstand, die gaat vaak een heel eigen weg...

438 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • sonjamir

    Ik kan je wel een advies geven wat je relatie betreft. Blijf open en eerlijk communiceren!!!!.Telkens weer opnieuw. Het niet zwanger worden en vooral het IVF traject is emotioneel heel zwaar. Kijk wat er nu al met ons (mijn relatie) gebeurd is. Ik hield mijn gevoel te vaak verborgen, durfde niet te praten over mijn zorgen en twijfels. Ik dacht altijd dat een van ons sterk moet blijven. Op een gegeven moment creer je meer en meer afstand tussen. De relatie wordt daardoor zwakker, niet sterker. Misschien dacht mijn vriend dat ik er heel gemakkelijk over deed (omdat zo liet ik het blijken) en misschien daarom juist ging hij steeds meer pushen omdat het zwanger worden voor hem zo belangrijk was/is. Kortom: blijf praten, maak duidelijk dat jullie er met zn 2 voor staan en niet alleen. Jullie hoeven niet altijd hetzelfde te denken als er maar respect is voor datgene wat de ander denkt/voelt. Ook al zou het iets negatiefs en eng zijn.

  • rnfs

    Oh wat zal het vrijdag spannend worden! Hoop dat je verder mag met iui, dat geeft idd de minste stress (denk ik).

  • GRQ

    Ik denk dat het belangrijk is om er veel over te praten, maar ook vooral leuke dingen blijven doen. Wij beginnen volgende maand pas aan IUI, maar ik denk niet dat dat kwaad kan voor onze relatie (we doen nu al anderhalf jaar aan verplichte nummertjes, hahaha).
    Wat de verzekering betreft, ik ga er vooralsnog vanuit dat als ze nog maar 1 poging vanuit de basisverzekering willen vergoeden, dat je wel een aanvullende verzekering kunt afsluiten voor meerdere pogingen. Ik wens jullie heel veel succes! xXx

  • deboke06

    Met uitleg en stappen van IUI heb ik helaas geen ervaring.
    Mijn partner had het in het begin gewoon erg moeilijk met het feit dat het aan hem lag en ik alles moest ondergaan. Hij vindt dat hij maar weinig belangrijk meer is voor het maken van ons kindje. Daarom probeer ik alles samen te doen met hem, ook de kleinste dingen, zodat hij er dicht betrokken bij is.
    Ik ben nu in de "spuitjes"fase en hoewel hij een hekel heeft aan naalden betrek ik hem er toch bij. Hij ontsmet mijn buik, vult mijn schema in... enz... Vanavond ook eerste follikelmeting en hij gaat ook mee, zodat hij echt bij alles betrokken is. En moet zeggen bij hem helpt dit wel. Want hij vond echt dat hij niet meer nodig was en nu is dat niet meer zo....
    Hopelijk heb je snel duidelijkheid en kunnen jullie er in vliegen !