Afspraak gemaakt

Afgelopen nacht was een nachtmerrie. Ik heb het weer eens uitgegild van de buikpijn en ik heb paracetamols geslikt. De bloedingen zijn heftig en ik ben ervoor thuis gebleven. Ik maak me zorgen. Ik ben gaan googelen op buikpijn, afscheiding, veranderingen in bloedverlies en ik kom te vaak uit op hetzelfde: baarmoederhalskanker. Het past niet bij me om mezelf angst aan te praten en allerlei rampscenario's te lezen, maar ik word er door geboeid en ik ben er bang voor. Waar is mijn nuchtere Hollandse houding gebleven? Ik heb besloten dat ik geen uitstel meer wil krijgen. Ik wil geen susverhaaltjes van artsen hebben, maar ik wil aantoonbaar gerustgesteld kunnen worden. Toen ik het ziekenhuis belde voor een nieuwe afspraak met de gyn en de assistente vertelde dat ze pas in de maand mei weer berschikbaar is, vroeg ik of een andere gyn ook zou kunnen. Normaal was ik meegegaan en had ik het dan maar uitgesteld naar mei, maar nu liet ik eens niet over me heen lopen. Het lukte, een andere gyn kon donderdag. Eigenlijk moet ik dan wel werken, maar ook mijn werk zoekt het maar even uit. Ik wil nu wel eens echt geholpen worden en weten wat er aan de hand is... Ik hoop dat ik dan weer snel positief word en mezelf niet zoveel angst aanpraat. Donderdag meer dus!