Bevallingsverhaal

Zo en nu eindelijk mijn bevallings verhaal.

Ik was dat weekend voor mijn bevalling bij me ouders logeren. Zondag 29-01-2012 ging ik savonds naar huis. Het begon zondag op maandag nacht te rommelen. Kon de pijn niet plaatsen. Uiteindelijk de vk gebeld ze kwam maandag middag rond kwart voor 3 langs. Nadat ze me had getoucheerd vertelde ze mij dat ik geen ontsluiting had, dus we moesten we wachten. en ze ging weg maar ik bleef met die zeurende pijn achter. het werd er niet beter op Maandag op dinsdag belde ik de vk om half 6 in de ochtend. 6 uur was ze bij mij nadat ze weer gevoeld had vertelde ze: Ja sorry je hebt geen ontsluiting de pijn is allemaal voor niks. Ik had al 2 dagen niet geslapen en was uitgeput. De pijn bleef elke 5 a 6 minuten 30 seconden lang. Voordat ze wegging zei ze mocht je elke 4 minuten een minuut lang weeën hebben moet je maar ff bellen rond 9 uur (dinsdagochtend). Het werd alsmaar erger. Ik belde 9 uur de vk. En gelukkig was daar mijn lievelings vk aan de lijn. Ze zei: ben binnen 15 min bij je. Eindelijk was ze daar. Ze ging mij weer toucheren en ja hoor 3 cm ontsluiting en ze brak meteen mijn water. En toen werd het alleen maar erger vanaf dat punt. Ze kalmeerde mij en kwam met een plan van aanpak, omdat ik nogal hysterisch was en doodop, omdat ik al een paar dagen niet had geslapen en niet gegeten. Ze zei beste is een ruggenprik dat is wat ik je kan aanraden, omdat je geen energie over hebt straks. Maar ik was daar tottaal op tegen.

We spraken het volgende af: Over een uurtje naar het ziekenhuis, want me kindje zou hoe dan ook vandaag nog geboren worden. Ze ging weg. Me vriend pakte de spullen die mee moesten had al alles weken klaarliggen. Het werd alleen maar erger. Nog lopen overgeven voordat ik de deur uitging. Half 12 aangekomen in 't ziekenhuis. Meteen naar de verloskamer. pyama tshirt aangetrokken en ik mocht op bed gaan liggen. Weeën kwamen en gingen weer weg en elke x alleen maar sterker en sterker en ik had geen energie meer over. 12 uur kwam de vk en die zei ik kan je een ruggenprik aanbieden want je gaat t niet vol houden maar ik bleef bij NEE. Ik vroeg haar tussen een wee door heb je niks anders. Ze noemde een paar dingen op. Uiteindelijk koos ik voor de beenprik pedictine. Hield in dat ik de wee op z'n hoogste piek moest wegpuffen. half 2 moest ik naar 't toilet had  gevoel dat ik moest poepen, dus ik schreeuwde tegen een vk daar in de gang ik heb een raar gevoel. Glimlachend zei ze het kan zomaar zijn dat baby eraan komt. Maar goed, moest meteen op bed liggen en vk ging weer voelen en ja hoor in no time 9,5 cm ontsluiting. Het einde naderde. Het leek wel een eeuwigheid. Mocht om kwart over 4 beginnen met persen. Het lukte maar niet, want had geen energie meer over. Uiteindelijk kwam de gynacoloog binnen en stonden er 5 dames om me heen en me vk. Toen ze de gynacoloog als de baby niet binnen nu en 10 min komt gebruiken we de vacuum of word het een keizersnee. Toen ik dat hoorde kreeg ik nog meer energie voor het laatste beetje en ja hoor met weeënopwekkers in me linkerhand ingespoten en een knip van 2cm kwam me baby eruit om 16.51 uur. Het was een hele intense en zware bevalling voor mijn gevoel, maar ik hield me sterk en uiteindelijk waren ze allemaal zo trots op me dat ik geen andere pijnbestrijdings middelen had genomen. Vooral me vk was helemaal blij en ik was blij met haar. Zij was mijn steun en toeverlaat. Na 2 maanden pijn aan me onderkantje loopt het allemaal goed nu gelukkig en zijn we aan het genieten van onze kleine prinsje <3 

Kus