De eerste vier weken zijn voorbij en hiermee ook de periode van gewenning, huilbuien en kraambezoek. Na thuiskomst uit het ziekenhuis, voelde ik me echt een emotioneel wrak. Bij elke felicitatie schoot ik vol met tranen die er soms ook echt met stromen en snikken uitkwamen. Daarnaast had ik nog veel lichamelijke klachten van met name de hechtingen, waardoor ik me niet makkelijk kon bewegen wat betreft zitten, staan en lopen. Al met al kon ik nog niet volop genieten van Sami en hem 100% verzorgen, maar gelukkig was mijn man 2,5 weken vrij om mij overal mee te helpen. In de eerste week hebben we ook veel kraambezoek gehad, wat erg gezellig was (natuurlijk wilde ik mijn schatje aan iedereen showen), maar ook erg vermoeiend. Gelukkig hadden we een jonge, leuke en gezellige kraamverzorgster die ook erg behulpzaam was met van alles en nog wat. In die eerste week stond ons leven eigenlijk volledig op z'n kop. Vanaf zijn geboorte gaf Sami ook veel over, wat de nodige voorzichtigheid vroeg bij het voeden in verband met gevaar voor vieze kleding.
Vanaf de tweede week ging het iets beter en zijn we ook met Sami naar buiten gegaan. Eerst zijn we naar mijn schoonouders gegaan en vervolgens ook naar de stad, want ik had tenslotte al maanden niet meer gewinkeld voor mezelf en daar had ik nu wel weer eens zin in! Sami heeft de hele middag rusten liggen slapen en merkte het zelfs niet als hij onder harde boxen in de winkel geparkeerd stond! Zodra de kraamverzorgster goed en wel was vertrokken, hebben we Sami niet meer gewassen in zijn eigen badje, maar is hij gewoon meegegaan onder de douche. Het is geweldig om te zien hoe hij hiervan geniet! Hij valt dikwijls in slaap onder de douche! Na 2,5 week ging mijn man weer aan het werk en ook dit bracht bij mij de nodige tranen met zich mee. Vanaf dat moment stond ik er alleen voor. Mijn (schoon)familie woont niet in Rotterdam en ik kon dus niet even bij iemand langsgaan als ik het even niet meer wist. Gelukkig ging het achteraf allemaal erg goed!
Elke dag ging het iets beter met ons allemaal en ook in de derde week ging het elke dag soepeler. Gelukkig slaapt Sami al redelijk snel door in de nacht. Hij gaat vaak rond half twaalf slapen en wordt dan pas tegen half zes/zes uur weer wakker. Ik heb wel moeite gehad om me aan te passen aan het ritme van Sami, maar langzaam aan lukt dit steeds beter. Sami past zich tenslotte niet aan aan ons ;) Pas vanaf de derde week kreeg ik ook minder last van mijn hechtingen, wat als gevolg had dat ik eindelijk makkelijker kon omgaan met Sami.
In het begin van de vierde week heb ik besloten om te gaan stoppen met borstvoeding. Vanaf dag één heb ik mijn borstvoeding continu afgekolfd, omdat Sami mijn borst niet pakte. Dit was emotioneel en lichamelijk ook erg zwaar. Eigenlijk had ik het na één week al helemaal gehad met kolfen, maar ik heb mezelf gedwongen het minimaal één maand vol te houden. Sami begon ook erg veel te eten (soms wel 200 ml met 3 weken!!) en hierdoor was ik ook gedwongen om de borstvoeding vanaf dat moment aan te vullen met kunstvoeding. In de vierde week heb ik de borstvoeding langzaam over laten gaan in kunstvoeding en dit gaat super goed! Sinds een aantal dagen geeft Sami niet meer over, wat voor hem erg fijn is, maar ook voor ons. Mijn bank heeft inmiddels de nodige schoonmaak beurten gehad wegens spuuggolven van de kleine en zelfs het tapijt en de tafel waren niet veilig, aangezien hij lange afstanden kon overbruggen!
Gisteren was Sami precies vier weken oud. Tijdens het inloopspreekuur bij het consultatiebureau, bleek hij al 4920 gram te wegen!! Bij zijn geboorte woog hij 3960 gram en na iets te zijn afgevallen is hij uiteindelijk in 3 weken tijd bijna een hele kilo aangekomen! Hij eet soms om de twee uur, maar houdt het soms ook makkelijk vier uur vol. Per voeding krijgt hij 150 tot soms wel 220 ml! Een goede eter dus, wat ook die hele kilo verklaart!
Ik ben benieuwd wat de volgende vier weken ons gaat brengen! Ik kijk erg op tegen de regeldagen rond zijn zesde week, maar kijk erg uit naar de nieuwe dingetjes die Sami ons gaat laten zien!!
reacties (0)