Op vakantie met de kids

Op vakantie met de kids..... ieder jaar leven we er weer naar toe. Want het hele jaar werken we hard en vraag ik me af of het niet beter is om gewoon fulltime bij de kids te zijn. Ze zijn al zo snel groot.... en het is zo hectisch.... maar dan eindelijk begint het aftellen tot die ene datum, de dag dat we op vakantie gaan. Dus helemaal bepakt en bezakt gaan we richting de grens. Natuurlijk weer een uur later dan gepland, maar hee zo loopt het nou eenmaal altijd. Toch zaten we om 23.00 uur in de auto, dus toch best netjes. Vervolgens kom je dan (met wat files onderweg en kinderen die het laatste uur non-stop huilen) om 13.30 uur aan op de camping. Waar het siesta is tussen 13.00 en 15.00 uur. Dus maar even wat gaan eten en drinken om eindelijk de sleutel te kunnen gaan halen.

En dan begint het grote avontuur pas echt. Want het hele jaar kijken we uit naar de vakantie, om ons op vakantie af te vragen waarom we hier ook al weer naar uitkeken. Want naar de camping met een peuter van 1,5 die alles interessant vindt en dus constant wegloopt, een dametje van 2,5 wat overal nee op zegt en iedere avond een spelletje volhoudt waarbij het 2-3 uur duurt voor ze gaat slapen, én een brutale puber met ADD waar je je aan doodirriteert, gecombineerd met 35-40 graden, en dat 17 dagen lang....... voelt niet zo luxe als de utopie waar we ieder jaar weer in geloven. Resultaat: 16 uur per dag met je kinderen bezig zijn, geen moment voor jezelf hebben en bij lange na niet genoeg slapen. Een ware uitputtingsslag dus. Want waar je thuis lekker je kinderen op bed legt en dan nog wat eigen tijd hebt, koos mijn dochter er voor om iedere avond talloze keren uit bed te komen. Iedere keer sta je weer op en legt haar terug. Kies je voor de andere route, namelijk 'laat haar dan maar zitten' , liep ze steeds bij de caravan weg of ging zitten piepen en vervelen (omdat ze toch eigenlijk wel heel moe was).

Tel daarbij op zelf 2 dagen heel ziek zijn, waterpokken bij de jongste (waar hij gelukkig geen last van had) en dochterlief 2 dagen ziek, en het plaatje is compleet.

Maar wat is het heerlijk om dan weer thuis te komen!! Want dan verruilen we de 24 vierkante meter lekker weer om voor ons eigen huis, met afgesloten tuin waar de kinderen gewoon lekker kunnen spelen zonder gevaar van weglopen, en koele temperaturen in plek van de bezwete 35-40 graden. Heerlijk!! Gewoon de kinderen op tijd naar bed en dan nog even tijd voor jezelf!! Wat een genot... zoals het dat ieder jaar weer is om thuis te komen.

En volgend jaar? Dan doen we het gewoon weer!!! De weken voor de vakantie trekken we de utopie onder het stof vandaan, vinken de dagen af op de kalender en denken weer van te voren: het zal toch wel meevallen......