Anderhalve week later

We zijn inmiddels anderhalve week verder, en het gaat een stuk beter.

Die vrijdag hebben we een gesprek gehad, waarin ik uitlegde dat de situatie niet houdbaar meer is voor mij. Hij heeft het vaak over dat ik blijf hangen in gebeurtenissen van jaren geleden, en dat niet snapt. Voorbij is toch voorbij, en sorry gezegd is toch sorry gezegd? Ik heb hem uitgelegd dat dit voorkomt uit het feit dat ik nog steeds gedragingen van hem zie die erop wijzen dat dat een patroon in zijn gedrag is. Kennelijk was dit de eerste keer dat ik het zo uitlegde, want hij zei later die avond het nu te begrijpen en er echt iets aan te gaan doen.

En ik moet zeggen... de verandering is duidelijk. Ineens is hij alle klussen van de verbouwing gaan afmaken, niets is teveel. Hij gaat geheel mee in de maaltijden die op tafel verschijnen. Ik heb besloten mijn in de jaren opgelopen overgewicht kwijt te raken, en daar hoort nou eenmaal geen friet bij. Voorheen klaagde hij dan dat hij zin had in friet, lekker motiverend. Maar nu hoor je hem niet, als hij chips wil vraagt hij zelfs eerst of ik het erg vind. Onze lakens hangen altijd in het trapgat te drogen, die haal ik dan af en gooi ze over het rekje om ze later op te vouwen. NOu heb ik al een paar keer gehad dat ik dacht "hier hingen toch lakens..?" Heeft hij ze al voor me opgevouwen. Verder praten we meer, en is het duidelijk dat hij wil dat het beter wordt. En ik moet toegeven dat het dat nu ook wel is/gaat.

Gister zijn we met de kids naar Joepie geweest. Het was echt superdruk dus je moest eigenlijk constant op Sterre letten. Zelfs in het 0-3 gedeelte kon ze niet vrijuit spelen. Niet vanwege de drukte, maar omdat het anno 2012 kennelijk ook al zo is dat kinderen van 0-3 het leuk vinden andere kinderen ballen uit de ballenbak naar hun hoofd te gooien. Op een gegeven moment sta ik met Sterre in het midden van dat gedeelte, komt er een jochie van ik denk 2.5-3 aanlopen en die grijpt sterre heel hard vast om te kroelen. Okee.... maar hij kneep haar steeds harder fijn. Toen heb ik maar even gezegd dat hij wel zachtjes moest doen, want ze is nog klein. Dus dat kind gaat lekker spelen, en wij gaan ook weer verder. Draai ik me weer om, hoor ik Sterre ineens piepen. Is dat kind bovenop haar gaan liggen. Ik keek het even aan of ze het zelf redde, maar hij was groter dan haar en dus ook zwaarder. Ze vond het echt niet leuk. Dus ik wil dat kind van haar afhalen, en ineens keek ze heel boos en trok hem keihard aan zijn haar. Met een kop van "hee joh dat vond ik niet leuk !!!" Ik moest van binnen wel lachen, want ze kwam echt voor zichzelf op.

Verder ben ik constant kleding aan het weggooien, dus ook aan het bijkopen. Vaak via internet, maar ook gewoon in de winkel. Vooral lingerie in de aanbieding kan ik niet laten liggen.  Maar ik moet nu echt wel gaan ophouden. Ik trok gister mijn lingeriela open, toen viel het me op dat mijn BH's niet meer netjes in een rijtje lagen, bleek dat ze niet meer in een rijtje pásten. Dus ik ben ze maar eens gaan tellen: het waren er 30. Ik moet dus écht gaan ophouden met kopen. Ook omdat ik aan het afvallen ben, heeft het gewoon geen nut om iets te kopen. Want koop je het dan nu iets krapper, of is het binnen 2 maanden te groot....?

Van de week zijn ze van mijn werk op kraamvisite geweest, ik heb prenatal bonnen gehad a 70 euro. Dus ik denk dat ik mijn koopziekte maar ga projecteren op kinderkleding! 

Vanmiddag wil ik ook even naar de mediamarkt want we hebben nog steeds geen babyfoon, en Robin slaapt sinds een paar dagen in zijn eigen bed op zijn eigen kamer. 's Nachts geeft dat echt heel veel rust omdat hij best druk is, maar overdag is het best lastig zonder babyfoon. Sterre maakt de nodige herrie met spelen, en dan hoor ik hem niet goed. Dus vanmiddag toch maar weer winkelen ....