Vergeetachtig in het kwadraat

Inmiddels ben ik vandaag aangeland op 27 weken. De tijd van het écht op en top zwanger zijn is toch wel aangebroken hoor. Natuurlijk was ik in de afgelopen 27 weken ook al zwanger, nu beginnen de echte "jee wat ben ik zwanger"- perikelen ook de kop op te steken.

Zo hadden we een weekendje geboekt voor dit weekend. Al ergens in juli, we zouden lekker weg met zijn drietjes. Straks is gezinslid nummer 4 er en doe je dat gewoon niet meer zo makkelijk. Dus, zo gezegd zo gedaan, hotelletje geboekt, tickets geboekt, ready to go zou je zo zeggen. Vliegen vanaf Brussel Charleroi om 17.30 uur op donderdag. We waren netjes om 15.00 uur thuis vertrokken, in de navigatie 'Brussel Airport', en op weg. 1,5 uur voor vertrektijd kwamen we aan. Mooi op tijd dus. Alleen onze vlucht was niet te vinden. BLEKEN WE OP HET VERKEERDE VLIEGVELD TE STAAN! En echt, dit overkomt me normaal nooit, maar nu ik zwanger ben ontgaat me zóveel.... Zo ook het feit dat ik wel op google Brussels Airport had opgezocht, maar op de tickets Brussel Charleroi stond. Eigenlijk had ik ook niet het idee dat Brussel 2 vliegvelden zou hebben...

Maar goed, wij dus terug naar de auto en vol gas naar het andere vliegveld dan maar. Draaien we de snelweg op, staat het verkeer werkelijk muur en muurvast! Toen had ik vervolgens mijn beste vriendin aan de telefoon en kwamen de tranen. Het verkeer bewoog niet, de tijd des te harder. Tot het besef kwam dat we het écht niet gingen redden, en daarmee de verslagenheid. Manlief was muisstil en ik kon alleen maar denken "hoe kan dat nou, waarom heb ik het over het hoofd gezien?" Maar goed, als ik niet zwanger was geweest (en dus alerter) had me dit nooit gebeurd.

Maar ja, wat dan? Nou ja, rijden dan maar.... 1300 kilometer als je bijna 27 weken zwanger bent. Aaarrggghhhh wat een hel, echt geen aanrader, maar we moesten toch iets, en zijn allebei geen opgever. Dus: auto volgetankt in Nederland en toen de hele nacht doorgereden. We waren er vrijdagochtend om 8.30 uur. Om 11.00 uur moesten we iemand van het vliegveld halen die sowieso al achter ons aan zou vliegen, dus manlief is gaan slapen en ik ben zijn beste vriend gaan halen. We hebben vrijdag een superdag gehad, 's avonds uit eten geweest, en zaterdag weer om 7.00 uur eruit omdat die vriend weer terugvloog. Gister hebben we lekker rustig aan gedaan, gewandeld door een park en om 20.00 uur naar bed. Vandaag zijn we er heel de dag op uit geweest, veel bezichtigd en vooral gelopen. En dan kan ik toch ook weer merken dat ik écht op en top zwanger ben hoor. Snel buiten adem, pijn in mijn voeten, vermoeid lijf, en een steeds groter wordende buikbaby waardoor zelfs zitten niet meer behaaglijk is. Zodra ik ga zitten en daarbij niet heerlijk oncharmant-op-zijn-zwangers-onderuit en achterover hang, zit het poppetje tegen mijn middenrif aan en dat duwt tegen mijn longen waardoor ik het benauwd krijg.

Maar goed, we hebben een heerlijk weekend achter de rug, morgen op tijd eruit en die *^#reis weer terug. Want wat een takke-end is het weer (excusez le mot). Maar eerst nog even langs de ambassade iemand een bedankje brengen...oerhollandse delftsblauwe stenen klompjes!!