Verteld

Nou vandaag was het dan zover. Eerst gister even 2 taarten besteld, en die vanochtend om 8 uur bij de bakker opgehaald. Vervolgens om 10 uur tijdens de koffiepauze het hele bedrijf bij elkaar, waarbij natuurlijk al meteen de wenkbrauwen omhoog gingen dat er uit het niets gebak op tafel stond. En toen was het moment dan aangebroken; ik ging het vertellen. Ik kreeg er gewoon een rood hoofd van, vreselijk! Maar goed, het hoge woord is eruit. Ik kreeg zelfs 's ochtends al het eerste kadootje, van mijn enige vrouwelijke collega. Erg lief.

Ik moet zeggen dat ik het nu wel een beetje eng vind. Nu weet (bijna) iedereen het, en tja ik ben nog geen 12 weken. Wel bijna, maar nog niet helemaal. Volgens de laatste echo zou ik nu op 10w3 dagen moeten zitten. En dat is dus nog net geen 12 weken. Nog 11 dagen om precies te zijn. Dus ik hoop maar dat het nu niet alsnog fout gaat. Maar zo te voelen niet. En ik moet gelukkig volgende week donderdag al weer naar de verloskundige, en die kan me dan even het hartje laten horen. Dat stelt weer gerust. Heb er zin in! Dit weekend even lekker genieten van het weer, maandag moet manlief werken dus dan heb ik lekker tijd om op mijn gemak het kinderkamertje-to-be verder op te ruimen. En jippie, nog 11 dagen en dan mag ik eindelijk iets kopen! Omdat we dat de vorige keer wel hadden gedaan en het toen fout ging, was manlief er dit keer op tegen. Maar nu is het bijna zover!!!