Het weer wordt beter, de zon gaat weer lekker schijnen, maar ik voel me alleen. Mijn zoon is al een paar dagen ziek thuis, ik ben dus ook thuis en hoef niet te werken. Om de 1 of andere reden lijkt alles op dit moment te draaien om niks doen. Ik verveel me de hele dag. De schoonmaakster is dinsdag geweest dus dat hoef ik niet te doen, er ligt net niet genoeg was om er een wasmachine voor aan te zetten, de boodschappen zijn ook allemaal in huis. Niks te doen dus, en de hele dag tv kijken, daar word je ook zo simpel van. Normaal gesproken is het dan wel leuk om even door de ikea te lopen, maar met een ziek kind thuis, ga je ook niet weg. En daarmee zijn het dus vrij lege dagen, en voel ik me alleen. Alleen thuis, alleen met mijn gedachten en alleen in het niet-zwanger-zijn, lijkt wel. Mijn mailbox bekijkend, kom ik er achter dat andere mensen duidelijk wél meer dingen om handen hebben dan mailen, en van dit profiel word ik ook niet vrolijk. Mijn vriendenlijst blijkt nog steeds te blijven steken op het schrikbarende getal "1". En daarom nodig ik iedereen die deze blog leest, uit om zich daaraan toe te voegen!
reacties (0)