Ik geloof dat ik even wat moet uitleggen. Heb het verder hier nooit verteld eigenlijk maar Rob heeft uit een eerder huwelijk een zoon van 21 en een dochter van 18, zij wonen gedeeltelijk ook nog bij ons. Je kunt je voorstellen dat ik me echt niet de moeder van zijn kinderen voel maar ik zie Charlotte wel als een echt zusje voor Michael en Paulette en geen halfzusje. Er zit dus een leeftijdsverschil van 16 jaar tussen Rob en mij, wij hebben er overigens nooit wat van gemerkt hoor. Behalve dan wat betreft mijn eventuele kinderwens want voor Rob hoefde dat eigenlijk niet meer. Met name in het begin heeft hij dat heel duidelijk kenbaar gemaakt maar goed zo verliefd als je bent laat je dat maar even gaan. Dat betekende wel dat ik erg goed ben ga nadenken of ik uberhaupt wel of niet moeder wilde worden en of mijn geluk afhankelijk zou zijn van een baby. Zelf had ik besloten dat ik ook zonder kind gelukkig met Rob zou zijn, mijn leven met Rob was en is goed. Mijn omgeving was er trouwens wel van overtuigd dat ik een echte mamawens had hoor. Toen Rob vorig jaar november zei dat hij toch dolgraag een kindje met mij wilde, voelde ik me erg vereerd.
Het heeft een hele tijd geduurd voordat ik Rob overtuigd had van mijn liefde voor hem (zo'n trauma had hij van zijn vorige huwelijk) terwijl hij toch inmiddels alweer 16 jaar gescheiden is. Maar helaas blijft zijn ex invloed houden, nu met name door gebruik van de kinderen. Rob heeft dan ook veel van de kinderen moeten missen tijdens de opvoeding en ik vind de kinderen niet lief voor hem (invloed van zijn (h)ex). Ik zal er dan ook alles aan doen om hem te laten zien wat een gezinsleven inhoudt en tot nu toe lukt het aardig want hij zegt de gelukkigste man op aarde te zijn.......zucht....
reacties (0)