Optimistisch

Hallo meiden, zo ik ben weer een beetje aan het bij komen. En sinds vannacht ben ik voorzichtig positief. Charlotte is namelijk vanaf week 1 enorm onrustig en wilde ook niets liever dan bij/tegen ons in slaap vallen. In haar bedje hoefde ik haar ook niet te leggen (wakker) want dan krijsde ze alles bij elkaar en na een half uur nog steeds met de volume knop op 15. Geheel overstuur met een rood hoofd, tranen in de ogen en zwetend haalde ik haar er dan maar weer uit en 5 min tegen mijn borst aan en mevrouw sliep. Vaak sliep ze dan ook tussen ons in. Dit had natuurlijk als gevolg dat ik mijn slaap wel kon vergeten en ook overdag kwam ik niet aan mijn dagelijkse dingen toe.

Gister heb ik de knoop doorgehakt volledig er door heen zittend (lees moe en emotioneel). Ik heb een puckababy gekocht (wel eigenwijs niet de kleinste maat omdat charlotte al zo groot is). Vriendlief vond het maar niets met haar armen in een zak opgesloten, ik huilen natuurlijk want was eigenlijk wel ten einde raad, twijfelde zo aan mijzelf of ik het wel goed deed. Toch heeft mijn vriend haar in de puckababy in haar ledikantje gelegd en tot met name zijn verbazing was het na 10 min stil en sliep ze (dit was nog nooit gebeurd) en de rest van de avond en nacht is ze rustig geweest, niet gehuild, lekker gedronken en geslapen en dat heeft mama dus ook gedaan. Ik heb haar net ook in bedje gelegd, zonder te huilen en rustig voor zich uit te kijken is ze in slaap gevallen. Ik heb een heel ander kind en dat bevalt me wel, we zullen best nog wel een terugval kijken maar tot nu toe ben ik tevreden.