Toch contact opgenomen

De verloskundige wou mij toch zelf even spreken. Dus de moed bij elkaar verzameld om te kunnen praten niet alleen maar huilen. Nou ik me verhaal uit gelegd, ze zei dat ze weinig voor me kon doen aangezien een echo nog niks duidelijker zal maken ja alleen dat ik zwanger ben, maar goed dat geeft de test ook al aan zegt ze. Of het vruchtje nog leeft is nog niet zichtbaar op een echo aangezien het hartje pas nou word aangemaakt of zichtbaar word (ben geen exper). Dus we hebben even goed gesproken over waarom ik zo twijfelde, en we kwamen al heel snel tot de conclusie dat doordat ik nu weet hoe kostbaar een kind echt is er veel meer twijfels ontstaan. Dit was normaal voor een tweede zwangerschap een eerste beleef je toch vaak op een roze wolk en iedereen heeft het over je zwangerschap, bij een tweede zijn ze toch net wat meer bezig met het kindje wat er al is, waardoor ik me waarschijnlijk minder zwanger voel, en wat ik al aangaf me vriend heeft het de laatste dagen heel druk en is er dus ook weinig mee bezig. Vanaf nu ga ik gewoon meer met hem er van genieten, zodat het gevoel weer sterker word. 

En dat de misselijkheid weg was is ook heel normaal, niet elke zwangerschap is het zelfde, zolang ik geen bloedingen had was het niet echt nodig om me zorgen te maken, maar ze begreep het gelukkig wel en als ik weer onzeker werd mocht ik gewoon weer bellen zei ze daar zijn ze tenslotte voor, ik voel me dan vaak wat zeurderig. Wel blij dat ze er zo begrip vol mee omgaan. Wel heeft ze er een melding van gemaakt in mijn dossier. Dus ik moet gewoon weer gaan genieten!!! En de lage rugpijn was ook heel normaal, ik kon er nooit wat over op internet vinden, maar omdat je baarmoeder veranderd geeft dat klachten in de rug, dus dat zit ook helemaal goed! 

Nou ik ga weer lekker genieten en hopen dat de tijd super snel voorbij vliegt zodat ik snel me echo heb!