Extreme jaloezie? Help!

Hey meiden,

Ik moet dit even van mij afschrijven. Zoals jullie weten (of kunnen zien) ben ik zwanger van baby nummer 3. Het leven ging niet altijd over rozen maar dat even terzijde.
Ik kom uit een groot gezin van 6 kinderen. De oudste zus, van 41, is de enige zonder kinderen. Ze heeft al 20+ jaar een kinderwens maar het is er nooit van gekomen.
Ze houdt zich best afzijdig van iedereen, komt nooit op bezoek of familiefeestjes maar dat maakt mij niks uit ik hou van haar hoe ze is.
Nu kwam ze mij vorige week een dagje gezelschap houden, vertelde dat ze die dag negatief had getest maar ze had toch hoop. Twee dagen later werd ze ongesteld. Vanaf die dag is er iets bij haar geknapt denk ik. Sindsdien stuurt ze hele nare berichten waarin ze zeer kwetsende dingen zegt en mij bovendien valselijk beschuldigt van heel wat zaken. Ik begreep dat ze het moeilijk heeft dus ik negeerde het maar.
Nu gaat ze nog verder en vindt dat ik erg arrogant ben en een k*twijf etc. en dat ik vooral niet moet denken dat ik heel wat ben omdat ik zwanger ben. Ze doet ook heel raar tegen mijn dochter en die begrijpt er niks van ( we zijn trouwens ook buren).
Ze heeft gezegd dat ze mij nooit meer wat te melden heeft en dat ze klaar met me is. En dan is dit nog wel de beknopte versie aangezien ik het vanaf een mobiel typ!
Ik weet niet of ik ooit zo ben gekwetst door een persoon. Aan de ene kant is het mijn zus dus moet ik haar vergeven. Aan de andere kant ga ik het nooit kunnen vergeten en heb ik mijn trots. Ik zou niks missen als ze niet meer in mijn leven is en eerlijk gezegd ben ik zo kwaad dat ik haar voorlopig geen blik waardig gun.
Wat zouden jullie doen? Ik ben er een paar dagen van slag van geweest maar nu ik dit schrijf merk ik dat ik het nog niet van me af heb kunnen zetten.....